اسمایل پامادوری:-P

.....

....طبع گوجه فرنگی "سرد" است.بخاطر وجود ماده سولانین هیچگاه از گوجه فرنگی نارس استفاده نکنید.

(یعنی ترشی مخلوط موجود در بازارتناول نکنید)

در بازارهای محلی استان مان؛ فصل گوجه فرنگی-  میوه نارس گوجه (سبز و کال (مابهش میگیم کال پامادور-کال گوجه)  به وفور یافت می شود (جهت ترشی هفتابیجار)ولیکن درولایت مان (منظور همون محدوده  روستا ومنزل آقاجان مان است)به هیچ وجعع منن  وجوع مورد استفاده نبودونیست.اولین دفعه ای که (منظورتازه وارد خانواده اس)  زن دایی بزرگه جهت چاشنی باقلا قاتق خواستند ؛هفتابیجار درست نمایند ؛که ازما خواست ؛برایشان کال گوجه چیدن نماییم...ولیکن ما کنجکاوانه (!!) پرسش -سپس ها که پاسخ شنیدیم بگفتیم؛ما توی هفتابیجار خودگوجه رو می ریزیم ؛یعنی من دیدم خاله جان بزرگه ؛گوجه ها رو یکی یکی دست زد؛یه دونه اتتخاب کرد بعدشم ریخت توی هفتابیجار؛کال گوجه!نع. بگوببینم!؟خاله چه مدل ترشی درست میکنه!؟ خب!(آیکن کنارفرستادن چتری مزاحم)

اول بادمجون ها رو با پوست خرد میکنه ؛چهارتا بادمجون یک ونیم لیوان آب توش میریزه ：تاآبپز شدن بادمجون ها میره...چند شاخه جعفری-چوچاق و پنج انگشتی -ترش واش-نعناع-خالواش-فلفل سبزمیچینه -میشوره-همراه دوچوبه سیرساتوری میکنه ؛میریزه تو ظرف شیشه ای...بعد سرد شدن بادمجون ها ؛آبغوره بهش اضافه میکنه؛بعد آبغوره به جای نمک ؛دَلاربهش اضافه میکنه؛دو دور همش که زد؛خودِ گوجه ی ریز ریز شده رو؛ میریزه توش-و نیم دور بهم که زد -میزاره تو یخچال تا نهارحاظربشه!

...,

یادگرفتیم که؛ترسیم کننده روح و زلال طبع وایضا جاذبه ی رفتار "حُسن خلق" است.یک عنوان برجسته در رفتار آدمی...واین گیرایی   حسن خلق  عجیج مجیدی ببوده است...

+ شده تا حالا ؟ درمواجهه بافردی پیش از هرسخنی تو ذهن تون ؛تبسم الرجال فی وجه اخیه حسنه (لبخند انسان به چهره برادر دینی اش حسنه است)وخنده رویی وبشاش بودن دیگران را دل جرأت می بخشد...تا بی هیچ هراسی  دل در دوستی و با شما بسپارند...و تبسم مبدا بسیاری از آشناییها و بسیاری غم ها و کدورتهاست..وآن گلخنده مسرت بر لبان آن دیگری بیافرینید ویادتان برود وخنده اش خونیست  اشک آمیز در ذهن تان پلی گون شود،……

 √تبسم بر چهره اخمو و ابروهای گره خورده و صورت در هم بسته ؛یقینا یک دریچه صمیمیت را خواهد گشود.(بعید میدونم بخابونن بیخ گوش...چون تبسمه ن تمسخر و پوزخند)

بعضی ها حضوری غم آفرین و برخی هم محضری غم زدا و گروهی لطف الهی اند و به قول سعدی علیه رحمه؛

گفته بودم چو بیایی غم دل با توبگویم/....یا به قول لسان الغیب؛سمن بویان ،غبار غم چو بنشینند بنشانند/پری رویان قرار از دل چو بستیزند بستانند...(اصن وابده بابا)

+شده تاحالا بچه ای بهتون لبخند بزنه!؟ شما چند اسماعیله بشین!؟ (لبخندبچه اخمو ها شکرخند تره)

√+وقتی ترشی رو آوردن سر سفره ؛بعد چشیدنش همه از خاله جان بزرگه تشکر کردن ؛خاله گفت ؛من درست نکردم که!معصوم درست کرد!：)

زن دایی بزرگه؛خوش لبخند عزیزمجیدی هستند:-*

√ چندوقت پیش؛خیلی اتفاقی یشمی زیرپای یکی ایست کرد تا عده ای رد شن مابین شون اوشون هم در حال رد شدن بودن....درهین گذر...؛دست شونو بردن سمت کلاه شون...همه متعجب ناک شدیم!!و ساعت ها درتفکر!! با این همه دلجه ؟

(مرسی از شفاف سازی مردشریف وایضا تشخیص چهره ن گاریش؛)

که یکی صادقانه اعتراف کرد؛سپس شنید؛واقعا تو دیوانه ای.دیوانه کله خراب.

بگذریم.

+شکر.الهی شکر؛بابت بعضی های متبسم....خدایا شکرت.

√ازاینکه ازاین شاخه به اون سرشاخه (طبق معمول) نوشتیم؛عذرخواهی نموده ولاکن به بزرگواری تان ببخشید.