رویاها، در سایه گیر جنگل!

.....

.....

اینک 

زمین از آنِ من است 

انسان از آنِ من است 

آه...من 

خود پیراهن یوسفم 

یعقوبم 

روزگاران است روز گاران است روزگاران نمی خواهم 

در هیاهوی گیلکانه ات 

مومیایی شوم 

با دهانی بومی 

و انبانی از واژگان مرطوب...

....

سینه به سینه، سرگردان شالیزارانت باشم...

*شیون فومنی ؛عگه روراس بی بی دونیا تی جایه/تیره کیشمیش نخود موشکل گوشایه(اگه رو راست باشی ：جات توی دنیاست/اونوقته که نخود کشمش برات مشکل گشاست)

+بحمدالله یک قسمت (زمین شون دو قسمتی هست)از برنجزار پدر جان نشاء کاری شد...

نشد که ما بریم.منتهی به عروس کوچیکه سپردم ؛که  زحمت کشیدن برام تصویر فرستادن ؛باتشکر از ایشان:-*