پاچ باقلا و باقی قضایا -_-

......

.......

......

.......

........

......

و در ادامه!

......

......

چند نکته ؛

√پاچ=کوتاه. باقلای کوتاه=پاچ باقلا.

√چرا کوتاه!؟چون بوته اش با بوته ی باقلی مازندرانی فرق داره؛لابد میگفتن؛لاکو؟بوشو باقلا بیچین=دختر برو باقلا بچین؛خب! توباغ دو نوع باقلا بود؛ یکی بلند.یکی کوتاه.(کارتن لولک وبولک یاتونه؟ همونجوری ؛) اومدن باقلا مازندرانی روکه بلند بود ؛همون مازندرانی  باقلا صدا زدن؛یا بولک ؛باقلا رشتی رو ؛همون پاچ باقلا؛یا لولک.

√  مابین دو برنجزار.که یکی برای مش حسن و آن دگری برای آقاجان ؛راه باریکه ای بود که به جاده میرسید. راه باریکه ای پیچ و تاب دار...که  اجی ؛غروبها روی پله می نشست؛که پسرش از دبیرستان برگرده؛همون وقتها.که دورا دور بعد از پاییدن های راه باریکه...پسرش قابل رویت بود ؛میگفت؛الهی تی مار ؛ تی او پاچْ جان ره بمیره.

البته موقع تماشای کارتن  ؛لولک و بولک؛می اومدن لولک رو که میدیدن قربون صدقه اش میرفتن B-)

(سمت برگه ها -پست وصال-تصویر شون هست!دوس داشتید ببینید.)

√گاهی بوته باقلا مازندرانی بالغ بریک متر و سی دیده شده.که نهایتاااا؛رشد پاچ باقلا پنجاه تا شصت سانت دیده شده.

پاچ باقلای هاتو نوادئن=باقلای کوتاه رو اینجوری نگاه نکن. هوندر ایسه= قدش اونقدر هست.هوندر ویشتر گل میان دره؛ ازاون بیشتر تو زمینه.

√ طرز تهیه باقلا قاتق رو همه میدونن...ایضا عمو  ویکی  پدیا ؛)

دیگه دیگه...

......

غوره های دون شده ؛جهت فریز شدن.که پاییز و زمستون باهاش غوره مسما  که ما بهش میگیم غوره مسما -انگور مسما درست کنیم.اینا غوره هایی هست که هنوز به هسته زدگی نرسیدن. غوره بدون هسته هم موجوده.منتهی طعم و مزه اینان فرق داره. اگه گیله زن حواسش نباشه و غوره ها هسته بزنن باز میشه مسما درست کرد.منتهی بعضی ها هسته زیر دندون نمی پسندن. واماااا...که اگه.که اگه.این غوره ها بپزن...هووووم:-*شاهکارن... اصن الکل تو خونن.()

.....

.....

آلوچه فشکن.خولی =آلوچه.فشکن=شکستن.فشرده شدن(یه چیزی تو همین مایه ها ).اجی میگن خولی فشکن. که آلوچه های شسته رو توی نیم یار (هاون سفالی ) یکی پس از دیگری با موشت سنگ (همون سنگ تو تصویر؛که توی مشت جا میگیره.میگن موشت سنگ) یا اینکه با گوشت کوب ؛می کوبن تو سر آلوچه هه...البته بقدری که مغزش در نیاد و تلخش نکنه.یعنی بقدری کوبیده میشه که هسته اش نشکنه.فقط گوشت آلوچه له بشه...(عین تصویر) سپس ها مقداری دلار(نمک سبز) بهش می مالونن...بعد آلوچه های آغشته به دلار ؛منتقل میشه به کاسه ای ؛جهت پذیرایی  به پیش روی گیله مرد-گیله زاکان...ایضا مهمانانی که تمایل به تناول چونان آلوچه ای دارن.(البته همره قاشق؛که دسمالی نشه...)

√آلوچه فشکن یاهمون خولی فشکن رو  اجی درست میکردن ؛منتقلشون میکردن توی ظرف چینی یا بلوری (چون تقریبا ترش هست..مزه اش تغییر نکنه) بغل دستشم یه قاشقی میزاشتن؛همراه پیش دستی یا خودشون یا به ماهامیگفتن ببرین واسه ی آقاجان.هرکی هم میلش میکشید براشون درست می کردن؛یا خود شخص درست میکرد وتناول میکرد.

ولیکن  فلسفه ی فشکن ؛پوست آلوچه شفاف و چرب گون هست.که هرچقدر نمک سبز روش بزاری ؛انگاری سوار سر سرهای شهر بازیه...که سر می خوره می افته..که اینجور چونان آغشته به عطر بوی نعناع ساییده شده همراه نمکش میکنن...که جوم نخوره؛بعدشم ؛خیلی از گیله مرد ها  دلشون نمی خواد دست شون نوچ نوچی باشه...بعدشم ؛دوس دارن با قاشق آلوچه بخورن (:)

دیگه دیگه 

پارسال همین حوالی ها رب آلوچه پزیدم...از پارسال تا به اکنون تصاویر شو نذاشتم：/

دیگه چیزی یادم نیماد()