من خودم هستم

 عصری بی هوا یادِ این پست وآن دو کامنت افتادم و 

پیداش کردم و آی خندیدم:):):)  ~~~~

~~~~~

   ساکت میشیم پاک کن!!

ازسری نوستالژی های سر کلاس ....

(ولی من عااشق زنگ تفریح بودم.)

البته تو ذهن تون فیگور و لحن بقل دستی وچهارتا میز اونورطر ..ایضا مبثرکلاس ...داشته باشین !!

(اجازه!؟ آبقند بگیریم براتون!؟)

 گویا  اعتراضاتی از تهه کلاس  شنیده میشه...هیچی نیه=چیزی نیست.

(سرشونو به علامت آره ...)

ولی به قول جناب سید علی صالحی ؛همیشه سکوتی برای آرامش و فراموشی  ما باقی است/می توانیم بدون تکلم خاطره ای حتی کامل شویم/می توانیم دمی در برابر جهان /به یک واژه قناعت کنیم/ازآواز آن همه سال و ماه/هنوز بیت ساده ای از غربت گریه را بیاد آوردم/من خودم هستم ....

(وهمه ی بچه ها ازغربت گریه خانم معلم....)

~~~~~

~~~~~

 لحظه ای که پنجره 

بغض دیوارُ شکست 

نقشِ آسمونِ صاف 

میونِ چشاش نشست 

مرغ خسته پرکشیدُ

افقِ روشُ دید

تو هوای تازه ی دشت 

به ستاره ها رسید 

لحظه ای پاک و بزرگ 

دل به دریا زد و رفت 

با یه پرواز بلند 

تن به صحرا زدو رفت 

*ترانه سرا_فرهنگ قاسمی-باصدای فریدون فروغی.

*صوب تاحالا چهره ی رنگ پریده ی خانم معلم تو دهنمه...هرکحاهست خدایا به سلامت دارش()

*مگه میشه 21دی بیاد شما نباشم.؛ازاول دی ....سلامت همه آفاق در سلامت شما ...()

*****

*****

مجله ی دانش آموزی شو گرفت توی صورتم.گفتم ؛چکاریه!؟میخام سیاره ات رو ببینی !! هم سیبیل داره.هم چشاش لنگه به لنگه اس.هم موها نداره.هم عصبانیه.ببین!!

*دو روز دونیایه ..تا تانی مهربان ببو.تا تانی مهربان ببو...