درعاشقانه ترین مُردن...

 

  رسیده ام به خدایی  که اقتباسی نیست

شریعتی که در آن حکم ها قیاسی نیست

خدا کسی است که باید به دیدنش بروی

خدا کسی که از آن سخت می هراسی نیست

به عیب پوشی و بخشایشی خدا سوگند

خطا نکردن ما غیر ناسپاسی نیست

به فکر هیچ کس جز خودت مباش ای دل 

که خودشناسی تو جز خدا شناسی نیست

دل از سیاست اهل ریا کن،خود باش 

هوای مملکت عاشقان سیاسی نیست

#فاظل_نظرى

پ.ن؛ دارم به  ترانه ی" بِبُر بنام خداوندت" از آلبوم "ابراهیم" گوش میکنم.مثال همیشه جناب"چاوشی"تقطیع کردن شون عالی بود(عنوان از همین ترانه). یعنی باعث میشه شنونده ترانه  رو بپیمایدو 

درنوردد .یعنی روح شنونده در سنجیدن و تجزیه و تحیل شعر ؛ازاجزاو عروض گذران می کندو ...همره هرجزء در برابر جزئی از افاعیل تقطیع  و قطعه قطعه می شود! !

خلاصه اینکه؛

"بگو ستاره ی دُردانه "؟چه حکمتی ست؟آدمی یه خوابی  رو ؟دوباره خواب ببینه؟یعنی تماشاچیِ خوابش باشه...