فیبی عزیز..

...

....

پیش از این که به پنسی بروم  برادرم به مناسبت روز تولدم کتابی از رینگ لاردنر به من هدیه کرد.

آن کتاب نمایشنامه های بسیارخنده دار و با مزه ای داشت  ویک داستان کوتاه....

من ازآن داستان  خیلی لذت بردم.

اصلا من از کتابی خوشم می آید که لااقل هرچند صفحه به چند صفحه یک چیز خنده دار داشته باشد.

از کتابی که واقعا لذت می برم کتابی است که آدم موقع خواندن آن آرزو کند که کاش 

که کاش  نویسنده آن رفیق او باشد و هر وقت که آدم دلش بخواهد او را پای تلفن بخواهد...

+به کله ام زد که به خواهر کوچکم تلفن بزنم.خیلی دلم می خواست با او از پشت تلفن حرف بزنم،

با یک آدم بافهم و شعور....

فکرش را کردم که اگر پدر مادرم به تلفن جواب دهند،گوشی را زمین بگذارم،...این کار هم نتیجه ای نداشت.

حتما می فهمیدن من هستم.مادرم همیشه می فهمدمن هستم،چون علم غیب می داند...

-برشی ازناطوردشت.