که ز ابر منطق تو...

......

صنما سپاه عشقت 

به حصار دل درآمد 

بگذر بدین حوالی 

که جهان به هم بر آمد 

به دوچشم نرگسینت 

به دو لعل شکرینت 

به دو زلف عنبرینت 

که کساد عنبر آمد 

به پلنگ عزت تو به نهنگ غیرت تو 

به خدنگ غمزه تو  که هزار لشکر آمد

به حق دل لطیفی  خوش و مقبل و ظریفی 

که بر او وظیفه تو  ابدا مقرر آمد 

که خیلیل حق که دستش همه سال بت شکستی 

به خیال خانه تو شب و روز بتگر آمد 

تو مپرس حال مجنون  که زدست رفت لیلی 

تو مپرس حال آزر که خلیل آزر آمد 

به جهانیان نماید تن مرده زنده کردن

تو مسیح خوبی تو سوی سوی گور عازر آمد 

چه خوشست داغ عشقت  که  ز داغ عشق هرجان 

ز خراج وعشر و سخره ابدا محرر آمد 

به سوار روح بنگر منگر بگرد قالب 

که غبار از سواری حسن و منور آمد 

زحجاب گل دلا تو به جهان نظاره ای کن 

که پس گل مشبک دو هزار منظر آمد 

دو سه بیت مانده باقی 

تو بگو که از تو خوشتر 

که ز ابر منطق تو دل و سینه اخضر آمد 

پیامبراعظم فرمودند؛نرگس ببویید،اگر چه روزی یک بار ،اگرچه هفته ای یک بار ،اگرچه ماهی یک بار؛اگرچه در تمام عمر یک بار باشد؛زیرا هسته ای از دیوانگی،جذام و پیسی در قلب وجود دارد که بوییدن نرگس ؛آن را از بین میبرد؛اگر آن پاره گوشت سالم باشد،همه بدن سالم واگر بیمارباشد همه ی بدن بیماراست ؛الحمد الله رب العالمین کثیرا علی کل حال.

.....

....

دُمِ  گل نرگس در محل اتصال به گل خمیده است؛که به نرگس یک حالت سر بزیری داده است ؛ خودتان بهترزما میدانید که ازاین جهت است که؛  حجب وحیا وفروتنی تعبیر شده است.

ولیکن یک بیت از حضرت حافظ؛

رواست نرگس مست ار فکند سر در پیش 

که شد ز شیوه آن چشم پر عتاب خجل!

فروغ ؛ آن انتظار آفتاب وگل -آن رعشه های عطر -در اجتماع ساکت ومحبوب نرگس های صحرایی....

√تویی که خوبتری ز آفتاب و شکرخدا.