سید صالحی خوانی.....

 .....

.....

 سید صالحی خوانی؛

سَرَم کنارِ گرمی رویا  که سنگین می شود 

دیگر حدودِ جهان 

حدودِ نفسهاى من است

سَرَم کنارِ گرمی رویا که سنگین می شود

دیگر حدودِ سالهایم 

حدودِ کودکی های من است....

++++

++++

گاهی اوقات هم سه شنبه ها به ازدهام همین کوچه می آیم

نه قولم را می شکنم 

نه قرارم را.

-به زیارت هر روزه ی همین مردمان 

همین مردمان ساده...

عادت دارم؛

صورت ها،پیاده روی ها،آرامش، اندوه،آدمی....

....،

......

مرا....ماه!

پیش از تولدِ واژه ها 

به زمین فرستاد...

+ماه ناگزیر!،……من می دانم ،میدانم اگر شب نبود/بعد ازآن نم نم ملکوت/رنگین کمانی شگفت /در بستر گونه های تو می رویید...