حتی با لمس جهان اطرافم هم چیزی جز سختی و خشونت نصیبم نشد ...
خدایا تو با من باشی ،
تمام جراحت هایم درمان میشوند ...
میدانم که تو ...
انسان را آفریدی تا محکوم به رنج کشیدن باشد.
و این یک باور عذاب آور دیگر است...
بقره آیه 186:من نزدیکم و دعای دعا کننده را هنگامی که مرا بخواهد،اجابت میکنم.....
در ازدحام این همه ظلمت چراغ راهم را از من گرفته اند اما من دیوار به دیوار از لمس معطر ماه به سایه سار روشن خانه باز هم گشت. پس زنده باد امید!
در تکلم کورباش کلمات چشم های خسته ی مرا از من گرفته اند امامن اشاره به اشاره از حیرت بی باور شب به تشخیص روشن روز خواهم رسید پس زنده باد امید!
درتحمل بی تاب تشنگی میل به طعم باران دا ازمن گرفته اند اما من شبنم به شبنم از دعای عجیب آب به کشف بی پایان دریا رسیده ام. پس زنده باد امید!
در چه کنم های بی رفتن سفر صبوری سند باد را از من گرفته اند اما من گرداب به گرداب از شوق رسیدن به کرانه ی موعود توفان های هزار هیولا را طی خواهم کرد. پس زنده باد امید!
چراغ ها،چشم ها،کلمات باران و کرانه ... همه چیز حتی نومیدی را از من گرفته اند. پس زنده باد امید!
باید در مقابل این همه شکوه و زیبایی که نماد سرزندگیه خدا رو شکر کنیم مثل همیشه عالی به تصویر کشیده شدن میوه های زیبا و خوشمزه حاصل همین شکوفه های چشم نوازن ( یاد جواد خیابانی افتادم) موفق باشید
خدایا شکرت،الهی شکر ممنون از لطف تون
خدا قوت قهرمان،خسته نباشی دلاور(با لحن آقای هادی عامل بخونید) سلامت باشد وموفق آقای مصطفی
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
به به




شکوفه گلابی و آلبالو
صدای آب را هم شنیدیم.. چه بسیار زیبا بود
خیلی ممنونتون
جان به به










مثل خودتون،هردوتاشکوفه ها بامزه هستن
نوش جون تون
آب چاهِ،پمپ گذاشتن که برنجزارو سیراب کنن
فدامداتون بانو
پست ها سرشار از طاوت و سرزندگی.
چه قدر این عکس ها خوبن.
دستتون درد نکنه.
ممنون از لطف وتوجه شما آقای بابایی عزیز





سرشما درد نکنه،سلامت باشیدوشاد
سلام و عرض ارادت ...

این عکسها حس خوب زندگی و عاشقی میده .
حیفه درگیر واژه های بی احساس شویم
ممنونم بابت عکسهای قشنگ ودلپذیر
سلام و درود برشما هم تباری عزیز وگرامی


ممنون از لطف تون،خوشحالم خوش تون اومد
آقای عسکری عزیز
عکسای مادر و فرزندی
ممنون تون

همه هشدار میدهند ...
همه میترسانند ...
همه از خطر شکستن میگویند ...
خدایا این مردم مگر در دنیا ی تو چه دیدند ؟
که جای مبارزه فرار را برگزیدند !!!
سعی کردم چشمانم را ببندم
اما صدا ها هم پر از واهمه و غم بودند ...
ترجیح دادم ناشنوا باشم اما
حتی با لمس جهان اطرافم هم چیزی جز سختی و خشونت نصیبم نشد ...
خدایا تو با من باشی ،
تمام جراحت هایم درمان میشوند ...
میدانم که تو ...
انسان را آفریدی تا محکوم به رنج کشیدن باشد.
و این یک باور عذاب آور دیگر است...
بقره آیه 186:من نزدیکم و دعای دعا کننده را هنگامی که مرا بخواهد،اجابت میکنم.....


در ازدحام این همه ظلمت
چراغ راهم را از من گرفته اند
اما من
دیوار به دیوار
از لمس معطر ماه
به سایه سار روشن خانه باز هم گشت.
پس زنده باد امید!
در تکلم کورباش کلمات
چشم های خسته ی مرا از من گرفته اند
امامن
اشاره به اشاره
از حیرت بی باور شب
به تشخیص روشن روز خواهم رسید
پس زنده باد امید!
درتحمل بی تاب تشنگی
میل به طعم باران دا ازمن گرفته اند
اما من
شبنم به شبنم
از دعای عجیب آب
به کشف بی پایان دریا رسیده ام.
پس زنده باد امید!
در چه کنم های بی رفتن سفر
صبوری سند باد را از من گرفته اند
اما من
گرداب به گرداب
از شوق رسیدن به کرانه ی موعود
توفان های هزار هیولا را طی خواهم کرد.
پس زنده باد امید!
چراغ ها،چشم ها،کلمات
باران و کرانه ...
همه چیز
حتی نومیدی را از من گرفته اند.
پس زنده باد امید!
سید علی صالحی
باید در مقابل این همه شکوه و زیبایی که نماد سرزندگیه خدا رو شکر کنیم
)
مثل همیشه عالی به تصویر کشیده شدن
میوه های زیبا و خوشمزه حاصل همین شکوفه های چشم نوازن ( یاد جواد خیابانی افتادم
موفق باشید
خدایا شکرت،الهی شکر




)


ممنون از لطف تون
خدا قوت قهرمان،خسته نباشی دلاور(با لحن آقای هادی عامل بخونید
سلامت باشد وموفق آقای مصطفی