هی شکمویِ بازارِ آب و انارُ یخ...

 

  دوستت دارم

مثلِ نسبتِ نی 

به دواتِ گل سرخ

مثل کتاب فارسیِ سوم دبستانم،

مثلِ عصر جمعه،سینما،ساندویچ،

مثلِ دور زدنِ معلمی 

که حواس اش 

به تقلبِ تو 

در امتحانِ آخر سال نیست.

دوستت دارم

بیشتر از مزه ی غلیظِ قندُ،

بامیه،زولبیا ،نوشابه،پاستیل.

هی شکمویِ ....

_____

_____

پ.ن ها؛اجاره نشین ها فیلمی از داریوش مهرجویی محصول سال 65 است.

حالا من؟چه سالی ؟همراه مامان جان؟به تماشای این فیلم رفتم؟یادم نیست.اما خوب یادمه که از اون سال به بعد آقای انتظامی(خدا رحمت شان کند) درذهنم ماند،باآن حرکات بدن و دیالوگ هایِ رسایی که از پرده ی سینما انقلاب رشت ...

*البته سکانسِ ترکیدن لوله آب و آقا عبدی ...آن هم از پرده ی سینما خیلی باحال بود:)))

یادمه؛سمت راست این تصویر،یه ساندویچ فروشیِ بود؟(گمونم هنوز باشه ) ؛که بعد تماشای "اجاره نشین ها" مامان  برام همبرگر مخصوص خریده بودن(یادمِ مامان گفت؛مخصوص وگرنه من که سوادنداشتم منوبخونم،ولی یادمه دایی مجروح شده بود وحال روحی خوبی نداشت وکلی هم به عمه پدر جان فهش ...چرا؟چون پدرجان به مامان گفته بود بعد وقت دکتر،اینو ببر بگردون:))،که البته من بیشتر عطرساندویچ رو دوست دارم.یعنی ترکیب ،گوجه و خیارشور و کاهو و همبرگر و نون باگت و سس و =خیلی باحالِ:)))

بعدا نوشت؛این پست قرار بود دیروز (جمعه)منتشر بشه،که نشد.چرا؟برای اینکه خیلی یهویی رفتیم ولایت و خیلی دیروقت برگشتیم.بحمدالله برداشت محصول 97-به خیروخوشی تمام شدو پدرجان و مادرجان یک نفسی کشیدن...

**سمت چپ تصویر،اولین داروخانه ی شبانه روزی ایران هست "دارو خانه ی کارون"که توسط مسیح گیلان "آرسن میناسیان"داروساز ،دانشمند،مخترع ایرانی تاسیس شده بود.وآن ساندویچیِ هم از همکیشان ایشان بودند و به گمانم(؟!؟)هنوز دایر باشد ؛اما سینماحال خوشی ندارد،...

خلاصه اینکه؛

بیشتراز آلبالوخشکِ وبرگه زردآلو+زیتون پرورده ی شاهکار؛که چاشنیِ ویژه ی آن ساندویچه بود(آیکن آیکنی که اختراع نشد)