مهمترین اصل "انسانیت"است .
اگر کسی ازمن کمکی بخواهد،
یعنی من؛
هنوز روی زمین ارزش دارم....
#پائولو کوئیلو .
****
****
****
+پاسخ به پیغامِ دوستی؛
ممنون از حضور و لطف و مرحمت شما:سلامت باشیدو موفق
+بفرمایید؛پرتقالهای" پرش کوه "لنگرود_ گیلان زمین❤
#عنوان از پائولو.
وای چه خوشمزه
چه براقند این پرتقالها...
نوش جانتان
مچکرم بانو ؛جان تان سلامت بلامیسر
ممنون ممنوووون







ان شاالله توفیق بشه یک بار دیگه بیایم به دیار گیلان جان و لاهیجان
شاد و سلامت باشین شما ، حضرت باران
ان شاءالله ..الهی امین ؛سفرتون بیخطر و فراوان خوش گذشتن ها و خاطرات خوب،...برای شما ارزومندم












قُربانت آقای دکتر میم جان؛شمانیز هم شادو سلامت و خوش زی
بله بله.
یک کاکتوس توپی دارم نمیدونم چرا بزرگ نمیشه.
پرتغال های خوشمزهای به نظر میرسن.
کاکتوسای توپی خیلی دیر رشدن .دوست داشتین؛قسمت پیوندهای وبلاگ،لینگ وبلاگِ

"گیاهان" مدیر وبلاگ میتونن شما رو راهنمایی کنن.
بله،دلتون نخواد حرف نداشتن
سلام شب بخیر



دونم بی موقع مزاحم ببون.
در مورد نویشته پائلو خواستم یه حرف می ننه خدا بیامرز در مورد کاکتوس بگوم ؛
می ننای گوت ؛ تیف دارانی ببی دوست داری یه نفر تره کیشاگره
جمله خیلی فلسفی بو...
دوم خوش بومایی امی محل واقعا قدم رنجه بگوده اگر اندکی از اطاقور به طرف لیل بشوبی با یه نگاه نظر به چپ روی دشتی بلند پای کوهی قشنگ روستای جوارده محل تولد و حتی خانه تولدانی رویت گودنابی
بوشوم محل روخونه بدیم تموم ماهی سر بشکستاره نگو بشه بی روخونه تی دیوووونه ببون سر به سنگ بزان
امی دارو درختنانی تره که بدبون ایشنی برگ و بار هم بریخته بو...
خولاصه بومای زلزله ای برپا بگودی بشی
سلام























شب شما هم بخیر
خواهش میکنم،شومو مراحمی
خودا شیمی امواتِ خصوصا ننه جانِ بیآمرزی،...اینه روح شاد ببون
اینه کلام باید خطاطی کودن و جایی چوم واکف وارگادن
یتا؟سوال؟تیف؟همون لیلکی دارِ؟
اگه آهان؟باید لیواس فضانوردی دوکودن کی
ممنون ،شیمی مردمان لطف و مهمان نوازی قُربان
لیل و جوارده ؛چه اسم قشنگی
خیلی خوش بحال شومو آقای مهندس
چی جای قشنگی ،چی روستاو پای کوه زیبا و بُلندی؛ دیده به جهان گشوده بئودی
شیمی ولایتون خیلی جوان ونازدانه ولایتِ
ایشلا خودا ایوار دِ امی قسمت بکنه ،تا نمردیم لیل و جوارده بینیم
مو ازشیمی رودخونه و ماهیان و درختنانی و ولگ چو خیلی خیلی معذرخانم
ولی یتا خاله خانم او ایسانابو گوت کی،شومو امی محل روشنا گودنابی،ای خوشک پرتخال داربیین؟تی واستنابی غومچه ومورجانه بزا ،ای چوشمه آو بیین؟تی واستنابی جوش کونا...
مو بومام خونه،تا ای هفته می شونه درد گودنا بون،چره؟بس کی می دس گردن خالاکان و خاله دتران می دس گردنا بیگیتنابون کی،ای بئیس ،کوب شونابی آخر
شومو ببخش، مو فیک گودنابون بیمه بودین ،
ولی خودایی شیمی محل ومسیرو جادهان حرف ناره
خودا شمی ولایت مردمان ساق و سالیم بداره و شیمی آبادی و روستایِ سرسبز و پرخیربرکت ...
من تصویر مربوط به کاکتوس ها رو ،
بیشتر از پرتقال دوس دارم
کاکتوس گیاه بسیار دوست داشتنی و خاصیه √
نظر شما بسی بسیار محترم و خاصه


عالی بود باانو



اما یه سوال فنی:
چه خوب پرتقالا رو برش زدید... با دست دیگه برش زدید؟؟؟؟
درود و سپاس؛صبیره بانوی عزیز دلم







درخدمت تونم
بلی.با دست چپ پرتقال رو نگه داشتم ،کارد میوه خوری هم تو دست راست؛دایره های پرتقالی نارنجی پدیدار شدن
عزیز دلی بلامیسر
سلام و درود فراوان حضرت باران












جمله ی قشنگی بود...تصاویر هم که عااالی ، مثل همیشه
این پرتقالا دهن منو آب انداخت ، الان قشنگ طعم ترش و شیرین پرتقال آبدار و مشتتییییی رو احساس می کنم
آخ آخ آخ...دوباره عکس رو دیدم و هوس پرتقال کردم...
نوش جانتون ، حضرت باران
سلام و عرض ارادت آقای دکتر میمِ عزیز و بزرگوار






















ممنون از لطف و مرحمت تون؛سپاسگزار از حضورعزیز و شریف تون
ببخشید واقعا،من ازتون عذرمیخوام که دلتون خواست.ان شاءالله سفر بیخطر براتون محیا بشه،از لیلاکوه و پرش کوه و اطاق ور لنگرود دیدن کنید و سپس ها لاهیجان و استخرو کاشف و بهشت حوالی اش دا
جان تان سلامت و دل تان خوش و ایام بکام تان باد
خیلی مرسی آقای دکترمیم جان
سلام دوست بی معرفت
قهرم باهات
سلام به روی ماهتون

چه پرتغال خوش رنگ وخوشمزه ای:) نوش جان
تصویر این پست عالی بود
جان تان سلامت بلامیسر؛
جای شما سبز خیلی هم معطربودن:)


ممنون از لطف تون،مرسی از حضور عزیز و محجوب تون؛بهامین بااانو
الان به پائولو بگم برو از بارون برام پرتغال بگیره میره؟!
من چجوری الان بفرمایم؟!
پلتغال
پپپپپلتغغغغغغااااااالللللللللل
خیلی ببشخید؛عزیزممم






نمیدونم والا؟چطوری باید بفرمایید
ولی هرزمان خواستی،خودم یه نیسان پرتقال واست پوست میگیرم
من دوس داشتم اول باشم بالون


چرا کیهان آقا اول شده
شاگرد اول منما
بالون رفتی مجتمع تفریحی؟
منو نبلدی؟
گفتم شلوخ نمیتنم که
من چرا به اینا آدلس تو رو دادم
آدم اگه موهای رجالو بتشه میبلنش گلدش
شایدم به خاطل اختلاصه بردن گردس
من میرم خودمو معرفی تنم
لاک ناخوند خانومرو!! هیییییییی!!
اون عسکه خشنده
باسه باسه





شما شاگرد اول هسدی بلامیسر
آقا کیهان استادِ اولِ و
پیرمردیِ واسه خوش
نه بابا،توی این ترافیک استانی؟مگه میشه جایی رفت؟والا از خونه ی آقاجان تا خونه ی خاله،ده دقیقه اس...راه بندونی بود که نگووو
بله شما شلوغ نمی تونی
خیلی هم هانومه خوب و عزیزی هسدی
لاک دوس داری؟
مادربزرگ من حنا میزاشت خیلی قشنگ میشد
بالون گلبرگ شم دونی میچسبوند
"اگر تو کاکتوس هم باشی، من حاضرم با وجود تمام دردها تو را در آغوش بگیرم"
ماشالله می مأر جانی با این جملات ناب انگلیسی اش
سالها پیش





یک روز پاییزی
واسمون مهمون اومده بود.
خانم و آقا؛ و یک پسر بچه ی سه ساله ی خیلی مودب .
وقتی پسر بچه؛
گلدون کاکتوس رو دید،ذوق کنان ، توام مشت کردن کاکتوس گفت؛
توپِ تیغ تیغی ... ؛جیغ و فریادو اشک
به آرامی دستش رو برداشتم و دست خودمو گذاشتم جاش و گفتم؛
آییییی....
خلاصه دوتایی نشستیم تیغ های کف دست مونو کندیم
البته ؛اگه این پسربچه شیطون و بازیگوش و به قول امروزی ها گوزیلا هم بود؛قطعاهمین کارو میکردم .
+پست درخت آلبالو یادته؟از شکوفه تا آلبالو؟گفتم درخت رو هدیه گرفتم؟
اون درخت رو همین پسربچه بهم داده
خوب..باوجود تمام درد ها کاکتوس ها رو دوست دارم،تراریومم دوست دارم
واما ؛
ماشاءالله بَ می گول کوته و ترجمانی اش
درود بر فرهیخته خاخور
بنظرم آقا جان توصیه عاقلانه ای فرموده اند.
برای اینکه گاو ها زور شان بسی بسیار تر از عقلشان است و همچنین...
حالم کمیی خوش نیست خاخور جان ...خسته ام انگار...
اما خوب می شم .
سلام و عرض ارادت برار جان





<--سربه هوا میشدو رگ گردن آدم درد میگرفت..یادم بود؛یک ضربه مثال کشیدنِ گیسِ بافته،...سرعتش اندکی کاسته شدو 
جان تان سلامت ؛امیر کیهان برارم
مراقب خودتون باشید؛ان شاءالله زودی خوب می شین....
درموردِ گاوها؛
بله ،صد درصد درست می فرمایید،گاوها زورشان بسی بسیار تراز...
راستش من به این توصیه خیلی فکر کرده بودم.
چرا؟چون علاقه مندم.
علاقه مند به پیچش طناب دور دستم.
وقتی هم آقاجان؛امکان جدا شدن مچ دست رو گفتن،...
من دیدم،مچ دستم داشت میرفت
یک روز گفتم؛من هم همراهت می آیم و طناب یکی از گاوها را به من بده.
گفت؛بیا،گاو مادر از همه ساکت تر است.
هنوز به نیمه راه منزل آقاجان نرسیده بودیم که؛
گاو مادر از صدای گوساله اش رم کرد!
جهش کرد!
بی توجه به خراش دستم ،
همراهش شدم.(یادمه توی مدرسه، پشت سری ها گیس های بافته شده ی ، جلویی ها رو از زیر مقنعه،با یک ضربه می کشیدن،که گردن آدم درد می گرفت و آدم
دستم با خراشی اندک ؛نجات پیدا کرد