از رنگین کمانِ بهاریِ تو...

 

 از انسانی که توئی

قصه ها می توانم کرد

غم نان اگر بگذارد.....

#شعرو عنوان؛احمد شاملو.

#غروب عاشورا؛مابین مرد شریف و اَجی نشسته بودم و؛شهد شهادت آقای معتمدی رو گوش می کردم.

مردشریف گفت؛انگاری غروب جمعه اس.

(تو دلم گفتم؛غروب جمعه!!؟

به وحیِ الهی،به قرآن جاری/به تورات موسی و انجیل عیسی/بسی پادشاهی کنم در گدایی؛لبخندم گرفت:)

خاله جان بزرگِ حرفش رو تایید کرد و؛

 اجی پرسید؛چی میخونه زای؟نگاهش کردم ،باهمون  لبخندگفتم؛کلامی بر دلم خوان از ره گوش/که چون آید درون بیرون رود هوش...

 سرش رو تکان داد وگفت؛زیادش  کن منم گوش کنم....

مرد شریف(داداش بزرگه)پرسید؛خوشت اومده اجی؟گفت؛آهان زای،خیلی قشنگ می خونه...

خاله جان گفت؛مثل ربنایِ شجریانِ:)

منم حرفش رو تایید کردم و

چوپان حرفِ مش رمضونو پیش کشید:))