قیاسِ قامت عشق !....
تو هر قبا که بدوزی به قدر ادراک است...
*هوشنگ_ ابتهاج
**اجی منم ازاون دم پایی ها داره،همون رنگ و همون سایز:)
هروقت پاهاشو میشوره و
توی حیاط راه میره ...؛انگاری بچه قورباغه ها تو برکه ان و
زدن زیرآواز:)
اونم چه آوازی؟آوازهای دم غروبی:)
سایه شون مستداااممم
قربانت عزیز دلممممم



خدا شما رو همراه عزیزان عزیز تون حافظ و نگهدار باشه
ما به مامان بزرگ میگیم باجی
باجی


آباجی هم شنیدم،خوشم میاد ازاین لحن
ای جانم چه عکس خوبی
جان تان سلااااامت عزیز دلم

ای جان

چه نوستالژیک بود صدای آواز دنپایی
پاینده و سرفراز باشی
جان تان سلامت عزیزم





خیلی خیلی خوش آمدید ،صفا آوردین بانو
فدای شما بشم؛درامان خدا سلامت و خوش باشید
ببخش باران جانم



من تسلطی به گویش زیبایی گیلکی ندارم
چه سوتی وحشتناکی دادم
ببخش باران جانم
فدای شما بشم من؛شیمی جان قُربان بلامیسر





















اتفاقا باعث شدین کلی لبخندم بگیره
دست تون درد نکنه،سوتی خوشمزه ای بود
می دونید؟اجی حدودِ هشتادوچند سالشونه ،که وقتی به دنیا میان ،مامانشون فوت می کنه و
چند ماه بعد پدر شون و....که اجی رو خواهر بزرگتر شون که چند سال پیش فوت کردن بزرگ میکنه...
خلاصه اینکه،مرسی بابت کامنت تون،خیلی بامزه بود
خدا خواهر گل شما رو همراه خواهر گلش حفظ کنهههه
این چه حرفیه،شما ببخشید من گیلکی فارسی و ..قاطی پاتی می نویسم.
جان تان سلامت و دل تان خوش عزیز دلم
خدا خواهرتون حفظ کنه باران جانم
جقدر این خنده داخل تصویر قشنگه:) نگاه میکنی خودتم لبخنددمیزنه
جان تان سلامت عزیز دلم

من خواهر ندارم
یکی یک دانه هستم







خدا شما رو همراه عزیزان عزیز تون حفظ کنه بلامیسر
بهامین جان؟
منظور از اجی مادربزرگ هستن.مامانِ مامانم=اَجی
خیلی ،منم لبخند شونو دوست دارم
بله ،منم لبخندم میگیره :)
ممنون از لطفتون بهامینِ عزیز دلم
فدات باران جونم خیلی ممنون .
چرا شما اینقد خوبی اخه ؟ همش ادمو شرمنده میکنی با مهربونیت .
اسم باران برازندتونه باااانو .
خدا نکنه عزیز دلم؛جونت سلامت بلامیسر







دشمن تون شرمنده دکترجانِ جانانم
الهی که سلامت و خوش خرم بمانی برای مااااا
یاد آجی خودم افتادم. همیشه مینشست سر یک بلندی و پشم گوسفند را میریسید. خیلی کار سخت و پر حوصله ای بود.
یادش بخیر.
از اون دمپایی ها که من هم داشتم یه زمانی!
سمت ولایت ما گوسفند نیست و




اجی اینا حصیر می بافتند،ولی روستای بالادست پشم ریسی رو دیدم و
باشما موافقم؛ خیلى کار سخت و حوصله سر بری هست.خصوصا برای من
میدونی آقا رضا؟حقیقتش اینه که،وقتی اجی دمپایی هاشو پایین پله درمیاره ،شب های بهاری قورباغه ازشالیزار بپر بپر کنان میادو
خودشو توش قایم میکنه،...
واسه همین من از اینحور دم پایی ها خیلی می ترسم
اخه یه شب داشتیم از میسر شالیزار رد می شدیم و
یهویی من احساس کردم ،پشت پام یه تیکه یخ هست و
جیغ بنفش زدم
جیغ بنفش!اونم اون وقت شب و سکوت سرزمین پدری...که خودمم ز بازتاب جیغم وحشت کردم
خداوند شما ها را برای آجی و آجی را برای شما حفظ فرماید.آمین


مرسییییی برار جان


خدا شمارو هم برای خانواده و خاخورت حفظ کنه،آمین