مرا جز آن آرامش تا ابد عجیب؛هیچ آرزویی از ازل نبوده...

 

به این جایم رسیده

از قول و قاعده بیزارم

از نام و نوشتن بیزارم

از،ترس،دلهره،دانایی.

بیزارم از چه رفته به باد و

از چه خواهد شدِ این همه که خواب.

هی سیبِ رسیده

طعم ناتمامِ به یک بارگی

مرا طواف همان ملایکم بس بود

سجده نور و سکوت ستاره ام بس بود

این چه رنج و رازِ بی آغازی ست

که هی نرفته باز

دامنِ دریا را به تحفه ی تشنه اش تر کنم؟

مرا به خانه خودم

به خواب همان هزاره ی رویا ریز برگردانید.

بگذارید به خانه ام برگردم

مرا جز آن آرامشِ تا اَبَد عجیب

دیگر هیچ آرزویی از اَزل نبوده است.

#سید_على_صالحى

#چرا یادم؟نیست؟ چه خوابی؟ دیدم؟که وقتی بیدار شدم،صدای اذان می آمد  و

به قدرپر کاهی سبک بودم.

.....مرا جز آن آرامش تا ابد عجیب؛هیچ آرزویی از ازل نبوده....