همین.

 ****

  غروب هنگام

کری وکوری ولالی

چند ساعتی 

روی نیمکت باغچه ای

استوار و شادو خندان

نشسته بودند

آنکه کور بود با چشم آنکه کر بود می دید و

آنکه کر بود با گوش لال می شنیدو

آن نیز که لال بود,

با جنبیدن لب  هردوتایشان،

گفته ها را درک می کرد

هر سه نیز باهم

در یک زمان

سرمستِ عطر گلها بودن...

"شیرکو بیکس"

  .

.

.

بهترین شیوه ی زندگی آن نیست که نقشه هایی بزرگ برای فردایت بکشی؛

آن است که وقتی آفتاب غروب میکند،لذت یک روز آرام را چشیده باشی.......<-دونالد بارتلمی"

پ،ن؛

دلِ ویرانه عمارت کردن؛

خوش تراز کاخ بر افروختن است.