خو ایشون؟ گل دسه می کنه یعنی؟
خو مو یادِ ئی ترانهه افتادُم
باهم بخونیم؟؛
حالا گل دسه کنم
ز عاشقی توبه کنم
حالا مُو توبه کنم و
دل نکنه مُو چه کنم؟
(حالا مو بیت جابجامی کنم ببینم چی میشه:) )
حالا مو ابری شوم
سایه کنم صحرا را
حالا آفتاب نزنه شاخه گُل رعنا را...
.
.
.
میدونید؟به نظرم لحن سی ما بی نا یک جورِ خاصی ،خیلى خوشمزه ی بامزه اس.یعنی انگاری شکلات شفتالو گوشه ی لپ تونه و
خوش خوشان خودو
خویشتن و
قوه چشایی ،
مُوعه:))
پ،ن؛آخ آخ چقدر مو اون ترانهه جناب وحدتی که میخونه،برید به ابرِ بگید دلبرِ من توی شالیزارِ و
طاقت گرمارو نداره و
بیاد که سایه کنه و..دوس میدارم.