برشی از کتاب!

 

 گاهی آدم رمانی نیمه تمام دارد،می رود خانه چای دم میکند،سیگاری زیر لب می گذارد،تکیه به بالشی می دهد و

نرم نرم می خواند.خب.بدک نیست.برای خودش عالمی دارد،اما بدبختی این است که هر شب نمی شود این کار را کرد.

آدم 

گاهی دلش می خواهد بنشیند و

با یکی در مورد کتابی که خوانده است حرف بزند،

درست انگار دارد دوره اش می کند.

اما کو؟تا یکی این طور و

آن همه اُخت پیدا بشود؟!   

خواهید گفت ،پیدا می شود.بله،می دانم.من هم داشتم،یکی دوتا.آنقدر با هم اُخت بودیم که اگر یکی نمی آمد ،سر وقت به پاتق مان نمی رسید دلشوره می گرفتیم.

خوب،معلوم است،یکی زن می گیرد،یکی سفر می رود،یکی می رود مذهبی می شود...

 # بره گمشده راعی_هوشنگ _گلشیری

 پ،ن؛راسیتش بعد خوندن جملات بالا،چشامو بستم .

که تو ذهنم ،مرورش کنم .وبعد .... بلند بلند خندیدم*_*یعنی لحن مرحوم گلشیری خنده دار بود/: