بانو.. بانو...
وقار پاییزی ام را،بافراوانی رویا چه کار؟
پیشانی ام را که ببوسی
چتر را می گشایم
و از گوشه ی قصیده ی عمرم
بیتی بر می دارم
تا برای تو
هزار ترانه بگویم
که تو از عشق
بیش از آن می دانی
که بودا از نیلوفر....
#عنوان و شعر: محمد رضا رحمانی
.
.
.
حال هوای گیلان زمین در شهریور 98:)