بدون شرحِ با شرح!

دیروز منزل آقاجان مهمان داشتیم.حاج آقا و

حاجیه خانم:با کلی سوغاتی، از زنجان تشریف آورده بودن.

ازمیان سوغاتی ها:

چند شیشه ترشیجات مختلف بود.

دلم خواست برم و

یک به یک در ترشی ها رو باز کنم و

ازعطربوش متوجه ی لپ کلام ترشی ها بشم....

منتهی مراتب:نای شش متر رفتن و

رسیدن به شیشه ها رو نداشتم...

به مامان گفتم:لطف کن و

در ترشی ها رو بردار...که عطرشون پخش هوا شه...

مامان هم لطف کردن و

دلتون نخواد:به به!چه عطربویی....

حاجیه خانم زحمت کشیده بودن و

ترشی ها رو با سرکه ی  سیب وانگور های باغ شون تهیه دیده بودن و

عطر شاهکاری داشت....

بله،ما سر مون بره ،قول مون نمیره و

با این حال نزارو

فشارِ ارتفاعِ پست مون،لب به ترشی ها نزدیم...

نشون ب اون نشون:یه قابلمه باقالی پختن ،همراه سُماق و

نمک وگلپرو:سرکه تناول کردن و

ما عطر خوش استشمام نمودیم....

حالا گفتم:یه توضیحی بنویسم،که نگین از چای گل پهلو،پست های رو به بالا،یهو بدون شرح ،همچین تصویر؟...

به قول عزیزی،

دِ تورا بوم برا *_*

پ،ن:

راستی؟بلاگفا هنو آزاد نشده؟ما که نمی تونیم به بلاگفا ورود کنیم/: