عزیز دُردُنه ی من!

 

 همیشه یه صدایی رو می شنوی که آروم آروم بهت میگه:《این کار درسته   و  اون  کار درست  نیس!》

نه معلم،

نه بابا ننه،

نه کیشیش،

نه رفیق،

نه هیچ آدم باکله ی دیگه ای....نمی تونه بهت بگه؛چه کاری درسته و

چه کاری غلط !

فقط به اون صدا، فقط به اون صدا گوش بده!

#شل_سیلور _استاین

.

.

.

.

.

.

یه چیز بامزه بگم:)

آیا میدانستید؟

عزیز دوردونه های مامانا خیلی بامزه اند،...

خیلى...،

حالا یه چیز بی مزه بگم:)

هیچ وقت باقلاقاتق و 

میزا قاسمیِ  کنسروی نخورین.چرا؟چون جفت شون  

جزء خورشت هاییه که _در  لحظه تناول میشه.یعنی از رو اجاق بردارو

بگذار وسط سفره تا عزیزان تناول کنند.

مثال؟

چطور کباب رو همون لحظه میپزن و

تناول میکنن؟این خورشت ها هم  همان طور....

حالا یه چیز بامزه تر بگم:)

عزیز دردونه ها...هان؟چیه؟خو باشه.ببخشید،اون صداهه به ام  میگه؛نگو ،نگو؛ماجان نگو!

ماجان ام بچه حرف گوش کنیه!!

باشه،باشه.نمیگم،نمیگم.

حالا یه چیزِ بى مزه تر بگم:)

آیا میدانستید!؟

عنوان ازآهنگ خوشه های گندمِ سیما بیناى عزیزِ :)

و حالا یه چیز بامزه ی بی ربط بگم؟

آیا می دانستید؟

مدتی است...همون  صدا به ام میگه،برو نهالستون،برونهالستون،برونهالستون!

گفتم،

دلم میخواد یه مدتی برم نهالستون!

گفتند،

نهالستون کجاست؟

گفتم؛

نهالستون نهالستونه دیگه !

مث همین نهالستون _ وطن آبادیِ _حوالی خیابون معلم!

گفتند؛

بسم الله الرحمن الرحیم!