مرا راهی از تو بدر نیست...

                         

 انجیر کهن سر زندگی اش رامی گستردزمین باران را صدا می زند
گردش ماهی آب را می شیارد
باد میگذرد چلچله می چرخد و نگاه من کم می شود
ماهی زنجیری آب است و
من زنجیری رنج
نگاهت خاک شدنی لبخندت پلاسیدنی است
سایه را بر تو فرو افکنده ام تا بت من شوی
نزدیک تو می آیم بوی بیابان می شنوم : به تو می رسم تنها می شوم
کنار توتنهاتر شده ام
 از تو تا اوج تو زندگی من گسترده است
 از من تا من تو گسترده ای
با تو بر خوردم به
راز پرستش پیوستم
 از تو براه افتادم به جلوه رنج رسیدم
 و با اینهمه ای شفاف
با این همهای شگرف
 مرا راهی از تو بدر نیست
زمین باران را صدا می زند من ترا
پیکرت را زنجیری دستانم می سازم تا زمان را زندانی کنم
باد می دود و خاکسترش تلاشم را می برد
چلچله
می چرخد گردش ماهی آب را می شیارد فواره می جهد : لحظه من پر می

شود...

.

.

یه شیشه مربای انجیر پختم،دلتون نخواد عالی شد.ولییییی مربای بِه،یه چیز دیگه اس.