نزدیکتر بودن از رگ گردن یا رگ قلب، در حقیقت تمثیل و تشبیهی است برای قرب معنوی در قالب یک صورت حسی قابل مشاهده.
معنایش این است که ما انسان را خلق کردیم و همواره تا هستى او باقى است از خطورات قلبیاش آگاهیم، و نیز همواره از رگ قلبش به او نزدیکتریم؛ یعنی ما به انسان از شریانهایی حیاتیاش که در داخل بدنش جا گرفته نزدیکتریم، آن وقت چگونه به او و به آنچه در دل او میگذرد آگاه نیستیم؟!
.
.
.
جهنم است بی تو زندگی
ای شعر! رویای مرمت انسان
تو را مینویسم و
در آستین تمام دنیا
دنبال دستی میگردم
که گلوله را
به پرچمی سفید تبدیل کند
شعبدهای چنین را دوست دارم
"آ ب ت ی ن ب ک ت ا ش"
.
.
غزل شماره 12https://ganjoor.net/saadi/divan/ghazals/sh12
عکس از https://mehrgiti.com/fa/%D9%85%D8%B5%D8%B7%D9%81%DB%8C-%D9%86%D9%88%D8%AF%D9%87/