دم غنیمته...

 

 رفتیم رشت و برگشتیم.تدارک شام و  افطار رو هم دیده ام و

دلتون نخواد،قدری هم زیتون پرورده درست کردم.

حالا هم،  خیره به لوستر،در اندیشه ی جمله ی ایشان؛ایم.

 

(انسان وقتی تمام عیار، وحدت یافته، آرام، بارور و شادمان می شود که فرآیند فردیت کامل شود، وقتی که ؛ خودآگاه و ناخودآگاه او بیاموزند در صلح و صفا با هم زندگی کنند و مکمل یکدیگر باشند...)

و خوب،دروغ چرا?اندیشه ی مان ...نموده.

بگذریم ،...

با هم بشنویم؛