برگ طلایی اخرایی نارون ؟!

یکی از درخت های مورد علاقه ما ؛نارونه پرشاخ و برگ هست.یه جورایی یادآور سوالهای شاخه بال دارو...اگه میو نارون ها رو با دقت نگاه کنین میلیجه های پر گفتگو و پر پرسش رو می بینین ،همونهایی که صبح بی دعوت خودشونو می کوبن به پنجره اطاق،بله ،بی دعوت همون  بدون دعوت هست!حالا چرا دعوت!؟آخه خانم فروغ فرمودن یا سرودن که ؛

تو ازمیان نارون ها ،گنجشک های عاشق را 

به صبح پنجره دعوت می کردی...!

ارواح مُلایعقوب اینا خودشون میان و میرن :|

بی اجازه!!بی دعوت!!...،

البته ما هم بدون اجازه نسبت بهشون کنج کاویه شده بودیم وهنوزم..：|