و چه دردیست مترسک بودن...

.....

رحیمی ؛

ای  مترسک خوش باش /که اگر کاشت تورا /دست دهقانی پیر/تومترسک بودی /ومترسک ماندی....

                                             

+بپرانم سنگ ریزه!؟ تا دهد بر زاغ لرزه!؟(کلاغ با زاغ فرق میکنه؛)

ساکی پور ؛

مترسک گفت بخوانید از چهره شادم  درد درون  را چرا که جز خنده نقابی بر آن ندیدم،قاصدکی آمد و گفت؛مترس ای مترسک  که غم از پشت نقاب هم پیداست و تو دیگر تنها نیستی  ببین که کلاغ ها هم سیاه پوش غم وتنهایی تو شدند....

فروغ؛

و گل قاصد که بر دریاچه های باد می راند/او مرا تکرار خواهد کرد...(ما با زبان ساده گلهای قاصد آشنا...)

....

 + نشسته پهلوی شبدرزینتی  همون اگزالیس ازسرزمین سامبا (برزیل )باشین : چی؟بله که  فرناندایه سبزینه پوش زیباببوده بود!خب ؛بگذریم؛قراراست ابرهای پوشنی جهت ریزبارهای رحمتیه وعجیج مجیدیه  تشریف بیاورند..برویم پی سیروتفرج آن سو تر تصویر  چمن زاران سبز...؛البته تا تشریف فرمایی  ... ؛شما یکم عطر زنبق به انضمام نسترن تناول کنید ؛  اما یادتان باشد که یکم عطورکجا وعطوری که پس از ترشح ابرهای متذکر شده ؛نسیم به ارمغان میاره کجا...

هیس!چشاتونو ببندین  گوش بسپرین ؛دایی جان دارن زمزمه میکنن ...

هوای روی تو دارم   نمی گذارندم/مگر به کوی تو این ابرها ببارندم/مرا که مست توام ؛مرا که مست تو ام این خمارخواهد کشت  ....