ماه! سوی آسمان آید همی....

 

این تصویر رو خیلی دوست دارم. اون درختِ توسکا،یا به قول ما گیلک ها،او توسا دارِ_ خیلی دوست دارم.

واگه چکمه ام همراهم بود،میرفتم کنارش و

قربون صدقه اش می رفتم.

...دیدم چه کاریه؟ازهمین جایی که ایستادم و

عکس گرفتم؛بهش سلام کردم  و

 بای بای و.....

.

.

.

من باهارم تو زمین،

من زمینم تو درخت،

من درختم تو بهار:ناز انگشتای بارونِ تو،

باغم میکنه....

_این شعرِ مرحوم شاملو رو خیلی دوست دارم...

.

.

.

تو قامت بلند تمنایی ای درخت

همواره خفته است درآغوشت آسمان

بالایی ای درخت

دستت پر از ستاره و

جانت پر از بهار

زیبایی ای درخت

_این شعر مرحوم کسرایی رو هم خیلی دوست دارم...

.

.

.

باور ندارم که روزی سروده ای را

ببینم که به زیبایی یک درخت باشد

درختی که دهان گرسنه اش را

به سینه جاری شیرین زمین فشرده است

درختی

 که تمامی روز

روبه خدا دارد

وبازوان پر برگ خود را

به دعا می افرازد

درختی 

که در تابستان شاید

آشیانه ای از سینه سرخان را

بر گیسوان دارد

وبر سینه اش برف نشسته

وبا باران هم نشین است

اشعار را ابلهانی چون من می سرایند

اما،

تنها خداست که می تواند درخت بیافریند....

_شعری که باهم خوندیم:نامش "درختان" است و

شعری غنایی  ست،شاعرش   جویس کیلمر آمریکایی است.

خلاصه اینکه،

من از سلاله درختانم

تنفس هوای مانده

ملولم میکند....

پ.ن:قطعه متفاوتِ  درخت،باصدای کامران رسول زاده_سمت پیوندهای وبلاگ لینگ شده.البته دومین پیوند.دوست داشتین بشنوید:)