پریدن پرنده ها . . .

              

" رها شدن بر گُرده ی باد است و

به اعتماد استقامت بال های خویش؛

پرنده ی نوپرواز

سرانجام

آزادگی  را  شهامت آزمودن است و

حتا اگر زندان. . . "

"شاملو"

پ.ن؛ 

شوید ها رو خشک کردم و برای مامان بردم ؛نعناع ها رو هم برای باباجی دَلار درست کردم ...

آسمان ولایت هم؛ 

آبیِ آرامِ روشن بود و پرنده ها  در پرواز...

باد؛ جمله ی کبلایی زهرا رو به همراهِ "چشم" گفتنِ امیر خان ؛ آورد.

گاوها لب جاده مشغول چرا و چریدن علف های نورسته بودن...

 امیر خان با یه سطل آب خنک چاه،

رفت سمت گاوهای کنار جاده،..باد؛بوی  علف نشخوار شده  را هم . . .

و خوب. دلمان  یک لیوان،نه.

یک سطل آب انار خواست.