جوى هزار زمزمه...

...

....

....

.....

من درد ها کشیده ام از دراز نای این شب بلند 

با این همه 

جهان و هرچه در اوست 

به کامِ  کلمهْ بازِ بى  چراغی چون من است.

من چکیده ی نور و 

عطر عیش و 

آوازِ ملایکم 

وطنم همین هواىِ نوشتن از شرحه ى نى است.

همین است که این سکوتِ بى باده 

بر بادم  داده است ،

ورنه علفزارِ اردى بهشت را 

کى  بى وزیدن  از سرمستِ بابونه دیده اید...

*سید على صالحى *

√جبران خلیل جبران؛آرزو کنید که، رنج بیش از حد مهربان بودن را تجربه کنید....باقی ماجرا.

√بیژن الهی؛مرا دفن سراشیبها کنید که تنها _نمی از باران به من رسد -اما سیلا به اش از سر گذرکند...

....

.....

+خانم مهندس (سیب  ؟سیبه گلابم :-*روزهای خوب) ؛اگر براین حوالی گذرکردی ؛خطی ،خبری ،نشانی،...؛تو اگه بامن قهری من که آشتی ام...  ؛همون برکه؛ مش حسن شماعی زاده دیگه ؛)