393

 

خیابان حافظ_2 دی 1402_

 پیش از اینکه لپ تاپُ روشن کنه و

 سریال رو تماشا کنیم.دادا گفت،این  قسمت،یه سکانسی داره .یادت باشه‌.وقتی دیدی.ناراحت نشی.نگاش کردم.گفت،هیچ اتفاقی خاصی نمی افته.

گفتم.خا:)".

خب.

دهه ۹۰ بود و

باراز نسل جدید تی وی_ ال سی  دی و ال ای دی ،نقد و اقساط... داغ.

 خانواده ها درگیر تعویض تی وی بودند و...هر کسی زودتر  موفق  به خرید میشد.،یه مهمونی ام تدارک می‌دیدن ...که همه در جریان باشین.که یعنی دیگه طعنه نزنید و خلاص.

آخه هر کسی که تی ویش  تعویض نشده بود.میگفتن لابد اوضاع مالی خوبی ندارن.بعد می رفتن خونه ها شون.میگفتن ما آشنا داریمآ‌.با اقساطِ بلند مدت،تی وی می فروشه.چک هم خواستن.خودمون می گذاریم و...از این جور صوبتا.

مثلا برا دختر کبلایی زهرا خاستگار اومده بود،بخاطر اینکه  پذیراییش تی وی و پرده سلطنتی نداشت،پاسخ :"فعلا دختر مون قصد ازدواج نداره" گفت.

بهرحال.

اردی بهشت ۹۱ بود و

هوا هوای اردو بود و

تلویزیون  نقره ایِ  سام سونگ مون کارتن پخش میکرد،...

که خبر از ولایت دکتر نو.بخت ،به ولایت پدری و آبادی های دور ورش و سپس ها به رشت رسید که.

یه بنده خدایی.

با قرص برنج.خودش رو مرحوم کرده...

گفتند مرحوم،داشته با خانومش صحبت می کرده.بچه ی چند ساله شون.توپ رو شوت میکنه.توپه میخوره یه وری و

از اون ورام  میره سمت ال سی و

پُفففف...

خب .

نوه خان دایی هم.داشته تام و جری می‌دیده.بعد حرصش میگیره و

میره آشپزخونه.قاشق چوبی برمی‌داره و

سمت راست.همون گوشه ی پایین.ال ای دی پلاس ما،یکی محکم می خابونه تو ملاج جری و

تمام.

چیزی حدود ۲ سال.خان دایی لنگ یه قطعه ای بود که.تی ویش تعمیر شه.

چوپان و مرد شریف هم،

سر یه بالش تو بکش من بکش در آوردن و

بلاخره تعادل شون بهم خورد و

زدن تلویزیون بلر مونُ انداختن پایین و

دود آبی از کله و تک و پهلویِ تلویزیونه 

 قرمز ماتیکی مون بلند شد.

مامان هم  با صدای بلند گفت، بیرون.

جفت شون به ایوون و

پله های بالکن هدایت شدن،..تا باباجی از سر کار بیاد و...پادرمیانی کنه....

خب.شب سرد و بارونی ام بود و

من یواشکی براشون یه پتو بردم و

وقتی برگشتم ،مامان  گفت:"بیرون!"

#ایوان و بارون و سرما و ما سه تا =مامان میگفت :"سه نخاله خوش شانس!"

خب،

بعد تر ها هم،سه قلوهای میثم.

 پسرِ دختر دایی مامان.در حین بازی.سه تایی تی وی منزل شونو  خورد خاکشیر میکنن.بعد میثم دنبال شون میکنه ...که  نفری یه پس گردنی بخابونه..،

که با توجه به بیماری قلبی عروقی،قلب اش به مشکل برمیخوره و

با آمبولانس راهی بیمارستان میشه.

خدا منو ببخشه.خنده نداره.ولی من اونقدر خندیدم.چشم هام اشکی شد.به مامانش گفتم.چقدر این بچه ها به پدر شون کشیدن.مامانش ام خندید و

گفت،تو رو خدا.هر وقت میثمُ دیدی.همینُ به اش بگو.والا ما که جرات نداریم اینو به اش بگیم.

گفتم یه جایی رفته بودیم،روی تی وی دوتا چادر نماز کشیده بودن.بعد مارو دیدن،چادر از سر تی وی برداشتن و

گفتند:"بچه ها نی نای نای ببینیم"

قشنگ خندید.گفت خدا تورو نکشه، من امسال  یه جاروبرقی و یه نی نای نای خریدم ۳۵ تومن.

داشتم عرض میکردم.

که توپه می خوره به تی وی و...چیر چیر=خورد و خاکشیر میشه.

کلام بین بابا و مامان بچهه بریده و

  شُک میشن.

دقیق یادم نیست.به نظرم گفته باشن با قرض و قوله خریده بودن...تسویه نکرده بودن.

که گویا باباهه شک زده.میره سمت اولاد خاطی...

آه.خدای من.قلبم مچاله میشه از تصورش.من از تصویر شدن این قسمت ماجرا.حال ام بد میشه.حالم از ال ای دی و ال سی دی و...به قول عمو محمود،همه ی اونایی که از فخر فروشی دیگران رو ب درد سر می اندازند..بهم می خوره....پس خلاصه عرض میکنم.بچهه بر اثر شدت کتک ها.قطع نخاع و

ویلچری میشه.

سپس ها، پدر از شدت عذاب وجدان.چند هفته بعد.دست به خودکشی می زنه و...

مادر می مونه و

آن بچه و

سمیعه یِ متنفر از نسل جدید تی وی  .