تجسم!

.....

.....

اونجا بهترین جایی بود واسه ی قایم شدن؛مابه قایم شدن میگیم (جیگا خوردن) ؛جیگا بخوردم=قایم شدم.جیگا بخورد=قایم شد. البته این (جیگا) یک بار دیگه در گفتارهاداستفاده میشه؛عین توشکه (یادتون که هست؟) مثلا به قول چوپان ؛یه پیرمردی رو تصور بفرمایید ؛اول غروب به خانومش بگه؛خانم جیگا بیگیتی(!؟) خانمه (minla)باز نیش تون رفت سمت بنا گوش مبارک تون که؟؟حواس مان را پرت ننما جانم:-*

بله میگفتیم؛زیر پنجره اطاق منزل خان عمو یه کمدی بسته بودن بهش میگفتن (دولاب) ؛ظرف و ظروف و...شیشه های قند و شکر...که توی شیشه ی قند ؛همیشه ی خدا زن عمو ؛لیموعمانی میزاشتن...القصه جهت عید دیدنی ؛پنج سالمان بیش نبود که؛برفته بودیم خدمت خان عمو...؛ منتهی خان عمو کشیک بودن...دم دمای آمدن شان بسان آن پیچا برفتیم  در کمد پنهان شدیم ؛ بوی چوب و لوازم شسته رفته و...به انضمام قندولیمو عمانی؛بسی مفرح بخش بود...صدای خفیف خان عمو هم می آمد که؛زن داداش!؟این بچه کو!؟ (صدای مامان جان نمی اومد) بعد یکم گپ وگفت میون صحبت شون دوباره بلند میپرسیدن؛زن داداش!؟این بچه کو!؟برین ببینین کجاست!؟کوچه نرفته باشه...(اینجا دیگه ولوم بالا بخونین) که همین حاگیرواگیر؛یهو درب دولاب بازشدو زن عمو خم شدن که شیشه ی قند رو بردارن ؛باهم چشم تو چشم شدیم!!یکم همو نگاه کردیم ؛بهشون لبخند زدم؛ (هنگ کرده بودن) گفتم؛قند میخواین!؟یهو پفی زدن زیر خنده وصداکردن؛ آقا بیا توی دولابو ببین!؟

بدین ترتیب ما رو کشان کشان خان عمو بیرون بیاورد؛چهار دور دور سالن چرخاند(آخه این چه کاری بود!؟)سپس ها بر بلندای رخت خواب ها نشانیدن ؛ روسری که بکشید کلاه از جارختی برداشت ؛برسر مان نهاد و دوباره چهار دور دیگه....؛بعد هشت دور چرخیدن؛دوباره روی رخت خوابها که چی!؟سقف رو نگاه کن؟

√بعد چهل سال اومدن؛کلاه رو عوض کردن؛قدیمیه باکلاس تر بود!نبود!؟

....

....

+تجسم؛ روند خلق تصاویر در ذهن است.

مایک دولی؛

چگونگی فقط در حیطه ی کائنات است.کائنات همیشه کوتاه نرین،سریع ترین راه بین تو و رویاهایت را بلد است.

+مسیر مخفى یادها...