هووم؟

 ******

*****

 یعنی جوابِ آن همه علاقه آیا

همین تو دور وُ

من دور وُ

گریه هامان که بی گفت و گو...!؟

********

      

در حال و هوای سید علی خوانی؛

 هی ماهیِ بی جفتِ بازیگوش

تو در حوضکِ این حیاطِ بی سیب و سایه 

چه می کنی؟

اینجا که نه زادرودِ من است وُ

نه رود و رویای تو....؟

حالا من از حدیثِ آن همه ناروا 

روایت نویسِ اندوهِ آدمی شدم،

پس تو چرا 

قناعت به گفت و گوی این گریه کرده ای؟

"دست به دلم نگذار

حوصله ی دوباره دیدنِ دریا در من 

نیست."

عجیب است،بعداز این همه سال 

همین که باز اسمِ دریا می آید

یک طوری بفهمی نفهمی ...گریه ام 

می گیرد.

ببینم، تو دلتنگ دریا نمی شوی؟

"این شما بودید که هی از هوای رود وُ

چه دانم...چراغِ آسمان گفتید،

ما هم باور آوردیم 

که تمامِ رودهای جهان ،رو به جانبِ دریا 

دارند.

چه می دانستیم راهِ دریا دور وُ 

ستاره خاموش وُ

خوابِ حادثه بسیار است!

حالا برو 

می خواهم کمی با ماهِ بی قرارِ امشب 

از شکایتِ سیب و سکوتِ سایه گفت و گو کنم."

نه ماهیِ کوچک بی چراغ!

تو اشتباه میکنی،

همه ی ما جوری ساده

در شمارشِ رودهای به دریا رسیده ...،

اشتباه کرده ایم.

گاه در حوضکِ خاموش

 هر شبی حتی 

می توان از تمرینِ رود و چراغ و ترانه ،

به دریا رسید.

*ساده بودم،تو نبودی،باران بود...