از جنگل های سوخته ....

 

تو اینجایی و 

نفرین شب بی اثراست.

در غروب نازا

 قلبِ من 

از تلقینِ تو بارور می شود.

بادست های تو من لزج ترین شب را چراغان می کنم،

 من زندگی ام را خواب می بینم

من رویا هایم را زندگی می کنم

من حقیقت را زندگی می کنم

از هر خون سبزه یی می روید از هردرد لب خنده یی

چرا که هر شهید درختی ست

من از جنگل های انبوه به سوی تو آمدم

تو طلوع کردی

من مُجاب شدم ،

غریو کشیدم،

وآرامش یافتم.

کنارِ بهار به هر برگ سوگند خوردم

و تو ....

#احمد_شاملو.

*****

****