در ستایش عشق و سی نما و شانزه لیزهء طیران؛)

 خسرو شکیبایی:

 مردم منو می‌دیدن میگفتن مخش تکون خورده. ولی من به مامانم می‌گفتم من دلم تکون خورده نه مخم.

مادرم می‌گفت:

گور بابایِ مخ، تو دلت قد صدتا مخ می‌ارزه، به خدا گفت، به همین زمین قسم گفت.

اندیشه فولادوند:

مادرت نپرسید ؟عاشق کی شدی؟ نپرسید اسمش چیه؟

خسرو شکیبایی:

 مادرا که از آدم چیزی نمی‌پرسن. همه چیو خودشون می‌دونن.

(ستاره بود)