جوکول؛نویدِ رسیدنِ برنج برای گیلانی هاست!

دوشنبه 11 مرداد 1395 ساعت 17:24

ممنون از توضیح کامل و دقیق شما.
نه متاسفانه نمیدونستم چیه و جایی ندیده بودم. دوست گیلانی یکی دو تا دارم ولی تا حالا از اینجور چیزها نگفته بودن. برم باهاشون دعوا کنم و برگردم

اوه...خجالت ناک بشدیم که
ها..نگفته بودن ،
یقینا از ریحان هم چیزی به شما نگفتن

غزل سپید

دوشنبه 11 مرداد 1395 ساعت 13:07

سلام خانومی
خوبید
خب این خوردنی هستش؟ ندیده بودم تا حالا

سلام به روی ماهتون خانم دکتر،بانوغزل سپید جانبحمدالله.خوبم.ممنون از احوال پرسی تون:-*:-*:-*
بله.خوردنی هست.شما گیلانی هستین آیا!؟؟ چون گیلانی ها می دونن وایضا اونایی که عروس و دوماد گیلانی ها هستن :-P (گمونم پروفسور بروم برژه هم میدونن)
بله ،عرضم به خدمت مبارک تان که ؛جوکول طبق فرایندی تهیه می شه.اول خوشه های سبز بریده میشه.سپس شلتوک های سبز ازخوشه ها جدا میشه.سپس ها توی ماهی تابه ای از جنس روی تفت داده میشه.خنک که شد توی آسیاب های برقی (مثله مولینکس یا سایا)ریخته میشه تا پوست برشته شده ی شلوک ازش جدا بشه و دونه های سبزرنگ برنج نمایان بشه...
این الان پاک شده آماده تناول نمودنه. بعضی ها دوست دارن بهش مقداری دارچین مقداری شکر ومقداری آب ولرم بزنن میل کنند(من هر دو مدلش رو دوست دارم)
واما گیاه روی جوکول"سیا ریحان" هستش.عموما توی خونه های روستایی هست(عطر جوکول +برگ ریحان..بینظیرهo (∩ ω ∩) o
این ریحان با ریحانه سبزی خوردن خیلی فرق داره..؛)

میترا

جمعه 8 مرداد 1395 ساعت 13:22 http://gah-neveshtha.blogfa.com/

اینا برنجن ؟
وای خدا چه خوشگلن