نورسته های پیلی پیلی آور...

....

....

سیمین بهبهانی ؛

ستاره بی تو به چشمم شرار می پاشد 

فروغ ماه به رویم غبار می پاشد 

خدای را  ! چه نسیم است این که بر تن من 

نوازش نفسش انتظار می پاشد ؟

خروش رود دمان ، شور عشق می ریزد 

سکوت کوه گران، شوق یار می پاشد 

بیا که پونه ی وحشی ز عطر مستی بخش 

بخورِ می به لب جویبار می پاشد

ستاره می دمد از چلچراغ سرخ تمشک 

که گردِ نقره بر او آبشار می پاشد 

خیال گرمی ی عشقت به ذره های تنم 

نشاط ومستی ی بی اختیار می پاشد...

√نورسته های خرش =پونه ی وحشی