داریوش علیزاده ؛نوازنده و موسیقی دان گیلانی

سپاهیان سلیمان از گروه جن و انس و مرغان و هرسپاهی تحت فرمان رئیس خود در رکابش حاضر آمدند (١٧)

تا آنجا که به وادی مورچگان رسید   موری چون جلال سلیمان و سپاه عظیم آنان مشاهده کرد گفت ؛ای موران همه به خانه های خود اندر روید مبادا سلیمان و سپاهش ندانسته شما را پایمال کنند (۱۸)

سلیمان از گفتار مور بخندید و گفت؛  پروردگارا مرا توفیق شکر نعمت خود  که به من و پدر من  عطا فرمودی عنایت فرما و مرا به عمل صالح خالصی که تو بپسندی ( اگرچه خلق نپسندند )  موفق بدار و مرا به لطف و رحمت در صف بندگان خاص  شایسته ات داخل گردان  (۱۹)

√+ حال به یقین مستحضرید از اینکه مقام و انفاس مطمئنه و ارزش مهر ورزی در تمامی سوره های قرآن تحت عنوان   << بسم الله الرحمن الرحیم >> در رأس گفتار الهی مذکور است،بجز سوره نمل که دوبار اصول مهرورزی به جهاتی منظور سوره اعلام گردید...

لذا تنها سوره ای را که از این قاعده مستثنی است، سوره توبه یا برائت می باشد؛ پس چه خوب است برای مزید استحضاربه عرض برسد ازاینکه در مقامات هفتگانه موسیقائى اصیل هم گوشه ای از آواز تحت عنوان 

<< مهربانی و مهرورزی و مهرگانی >> در  << بیات ترک >> و یا  << بیات زند >> نشأت گرفته از فاصله سوم و.پنجم گام << شور >> جاری است.

مهرورزی عاشقی نیست ،دوست داشتن و ابراز مهر و محبت است و به طور اجماع  یک وصلت ماندگار است.

بدین منظور مهرورزی را جزء زینت انسان می دانند و هیچ  انسان مهرورزی در اقیانوس ،جزیره نیست،کل اقیانوس است.زندگی بدون اعمال مهرورزی به مثابه مرداب گندیده است که نه رفت دارد و نه آمد.

زندگی انسانها همراه با مهرورزی یعنی در یک دوستی عمیق با خود بودن و زیستن ،بدون اخلال توسط هیچگونه مفهومی و برهمین حسب هم خداوند برای ترویج مهرورزی همه زیبایی ها و.نعمت های فراوان و خوشی های مطبوع را بر ما ارزانی داشته است.

و لذا کیفیت مذهب بر اساس مهرورزی  و  عدالت محوری  بنا گردیده است.

مهرورزان خوش بینانند.

هیچ خطوط قرمزی در طریقت مهرورزان حاکم نیست.

 کشوری را که در آن مهرورزی حاکم نباشد بدان آن کشور روی شن بنا گردیده است...

آهنگ سازان بزرگ جهان از جمله یوزف هایدن ،موتسارت ،هومان سباستین باخ ،بتهون ،شوپن باروک و همه و همه 

سمفونی هایی در رابطه با مهرورزی همراه با حقیقت الطاف کائنات و ابهت کبریایى و تجسم زیباىى ها و شادى ها 

بر اساس اینکه  بدن انسان یک دروازه و یک معبد الهى است ،ساخته اند.

در غایت اگر مهرورزی در بی نهایت خود ضرب گردد ،حاصلش تقرب به حریم پروردگار است...

نگویم سماع ای برادر که چیست          

مگر مستمع را بدانم که کیست