اَبرکِ بنفشه پوشِ ارغوانی...

....

گویا کسی بر بخار شیشه ی این دریچه ،دستی کشیده بود،

گویا......کسی بر سنگ شپیده دم دریا 

بیتی ساده از بلوغ بامداد نوشته بود：

" آه اگر از آزادی سرودی می خواندم،

کوچک ،همچون گلوگاه پرنده ای!"

√هوژولو....

سیدعلی صالحی ؛

شانه به شانه ی من 

بامن  از دقیقه ی زادن ، از هوا از هوش ،

از هی بخندِ هفت سالگی سخن می گوئى.

خدایا!

چقدر مهربانی کنار دستمان پَرپَر مى زدوُ 

آینه نبود تا تبسم خویش را تماشا کنیم.

+اشعارسید علی صالحی  ؛مسیرمخفیِ یادهاست.ولاغیر.

√عکس؛6-آذر؛94.(آذرماه شو مطمئن م؛همین طور 6؛اما بین نودسه وچهارش؟؟تردیددارم：|)

(یکی از همان غروبها...)