شکوفه های هلو!

 .....

هوا گرمه می دیلبر در بیجاره 

(هوا گرمه دلبرمن درشالیزاره)

خوره آفتاب اینه دیل بیقراره 

(آفتاب بهش می خوره دلش بیقراره)

بشو ابره بوگو بارش بواره

(برید به ابربگید بارش بباره)

که می یار طاقت گرمی نداره 

ستاره آسمون دنباله داره 

همه تقصیر اینه زن مار داره 

بیا لاکو گوله شادی بکاریم 

بیشیم از کوه وصحرا ور دواریم

تی چشمون همچو نرگس نازدانه 

تی نیگا فتنه دانه  راز دانه

مرا گو ،مو تی امرا قاربوکودم

من آخر نودونم چیکاربوکودم 

هینه دونم تی واستی من تی پره 

چهارسال بی مواجب کاربوکودم 

.....

.....

تی دیل سنگ می دیل چون آرد نرمه

تی جان سرده می جان چون شعله گرمه

تی دیل چون سنگ و آهن سفت و سخته 

می  پوست چون کرگدن یکپارچه چرمه 

.....

.....

شب مهتابی و چمخاله خوبه 

شراب کهنه ی هفت ساله خوبه 

همه دیمون مثاله لاله خونه 

می دیما زردیه عالم بیگیفته 

بهاربامو می دیل شیدا نوبوسته 

می دیل از غورصه وغم وا نوبوسته

.....

......

خوبه امشب بشم درباغ و صحرا 

گوله برگانه سر ایاز بیگیفته 

نانم می دیل چره غم داره امشو 

هوا مثله می چوم نم داره امشو

بیا لاکو ببیم جفت کبوتر:  بال بگردن 

پرا گیریم میون آسمون ها 

خودایا می نگاره ده فارسان 

که می کشه اونا....

......

.....

√دو بیتی های شرق گیلان ی ترجمه لازم نداره؛یعنی ترجمه بشه زیبایی و مفهوم کلامیه (آبچ ی )ازآب در میاد...مثل ترجمه بعضی از رمان ها...اشعارها؛که آدم ترجیا دوست داره زبان اصلی و بدون زیرنویس  تماشا ،نماشا بنمایه (آخه آدم رمان وشعر رو تماشا میکنه ؟یا خوانش میکنه!؟ )

بله میگفتیم؛

معمولا این ترانه ی لحاظ شده رو از سر تاسیانی می خونن...(بستگی به آدمها داره که چی دلتنگ شون...) 

هیچی دیگه ؛دیروز و پری روز تمام صنوبران قطع شدن.

دیگه دیگه

آبچ =بی مزه.

مثل میوه ای که آفتاب ندیده باشه.میگن؛عجب توت فرنگی آبچی بو：|