"به همین سادگی "

.....

......ازصبح تا حالا،این فیلم داره توذهنم پخش میشه,گفتم ،افکارپشت پیشانی وموسیقی پشت پیشانی،حالا فیلم پشت پیشانی ،باهم ببینیم:))

بله.به همین سادگی ها هم نیست.

 (به گمانم قراربود انگشت اشاره ی لحاظ شده ؛کسری ازثانیه گازگرفته بشه؛که ثانثورنمودن:-P)

در نگاه علی و آرزو مقایسه دیگری!(خانم بردباری و طاهره بانو)که هربار مادرشان را به خاطرسنتی بودن کمتردوست می دارن.

......در چنددلحظه نسبتا کوتاه؛طاهره بانو  ازپنجره آشپزخانه با آقای همساده میان سال آشنا می شود؛که به تنهایی زندگی میکند؛آشپزی و جارو کردن را خودش انجام میده...که هربارطاهره بانو باکنج کاوی آن صحنه ها را تماشا..که القصه ایشان را در سوپری ملاقت ؛که  طاهره بانو؛درباره ی نحوه ی طبخ ماکارونی و چای مرغوب از دانش اندوخته ی خانه داری اش اوی آقای همساده را بهره مند...و آقای همساده از توصیه های طاهره بانو یادداشت برداری نموده؛که خانه داری از منظرش ارزشمند و فوت وفن دارد را به تصویر می کشد...

البته رجوع کردن مکرر همساده ها به او برای گرفتن کمک و نظر...وآن وقت شام دیدن آقای همساده ؛که مشغول سرف ماکارونی با دستورپخت طاهره بانو و چهره رضایت مندش ؛تایید ازجانب دیگری ها را هم به تصویر می کشد

.......علی نارحته که چرا مامانش روسری قرمز سر نکرده

.......,طاهره بانوی غرق در دنیای خودش ؛یعنی همان کاویدن های زندگی اش...برای پیدا کردن جایی متعلق به خود.

                

.......زیر تخت مشغول بازی؛که طاهربه بانو از زندگی روستایی برای علی می گوید....از شلیک با تفنگ واقعی...

                              

......

ثانیه های ابتدای فیلم؛

زن بر روی پشت بام خانه؛باد چادرش راتکان میده؛زمزمه ی آوازی به زبان محلی...سرانگشتی آشفته و اندوه اسارت....(زن پس از پهن کردن لباسهای شسته شده می ایستد و به دور دستها....)

به همین سادگی؛کارگردان  رضا میرکریمی.(البته به همین سادگی ها هم نیست...)

خلاصه داستان؛

طاهره بانو زنی روستایی-عشایری-خانه دار-(شاعر)در آپارتمانی (تهران) همراه  همسرمهندسش و دو فرزند کوچکش زندگی میکند.. بنا به دلایل گوناگون قابل شهود...وپاره ای از نارضایتی ها...تصمیم گرفته ؛برای مدتی همراه برادرش به منزل پدری برگردد..

اما حواشی یک روز از زندگی طاهره بانو  استقلال نسبی از او صلب نموده...و ماجرا جور دیگری رقم می خورد...

ودرادامه؛

راجب لحظات پایانی فیلم و پرسش مهندس امیر؛جدا عرضی نیست.

ودر ادامه ی ادامه؛

زمزمه ی نسبتا نازای طاهره بانو در دقایق پایانی فیلم.

خانه خیلی روشن است 

و چلچراغ بی شکوه و خاموش 

در انتظار شب. 

شاید دیده شود ،امشب.

دیالوگ؛

...."منم که جایی رو ندارم برم؛کسی هم که جایی نمی ره ؛کفشش نو میمونه."

√خانم بردباری یک دیگری پذیرفته شده.

(منشی آقای امیر ؛ انگلیسی بلد است-ومهم تر از همه اجازه دارد گوشی امیر؛همسر طاهره بانو را جواب دهد)

البته ما فقط صداشو شنیدیم.

√پس ازاومدن پخش خونگی فیلم در سالهای پیشین؛مشغول تماشاش شدیم؛چند بار؟یادم نیست.اصولا فیلم های همین کارگردان از نظرم بارها و بارها نماشایی هست.

√بهجت خانم  عاقله زن بودن طاهره بانو رو نسبت به خودش در امور خانه داری و...