خطِ سیری و،...دلتنگی

 ~~~~

~~~~

 ~~~~

آغوز=گردو .

دار=درخت.

آغوز دار؛یعنی شاخه های بی برگ تصویر.

کونوس=ازگیل.

کونوس دار=درخت ازگیل.

ولگ=برگ

کونوس ولگ=برگ ازگیل.

(اجی میگه ولگ.ولگان=برگها.پس شاخه ای که برگ داره.شاخه ازگیلِ .کونوس ولگ=برگِ ازگیل)

واژه آغوز واژه ای مشترک.بین تات ها وگیلک هاست.همین طور واژه دوم در گویش افتری (منطقه ی سمنان) واژه مشترک بین ما هست.

وقتی باد شروع به وزیدن میکنه...اجی میخونه؛ولگِ دارولگِ دار/هاچین مره ب گب نار/برگ دخت برگ درخت /بیخود منو بحرف نیار ...(نمی دونم چرا هیچ وقت نپرسیدم ؛چرا اینو می خونی!ولی از لحن اجی میفهمم راجب ناراحتی هاش نمی خوادصحبت کنه. میگن حرف حرف میاره.اجی مون ،خیلی توداره.. ومن ازلحنش فهمیدم؛به برگها میگه شما ها هرچقدر هم سروصداکنین؛نمی تونین منو به حرف بیارین.البته زمانهایی که خانم ها جمع میشن مشغول گپ وگفت و شایدم غیبت.شایدم سخن چینی.اجی باز میخونه؛ولگ دار ولگ دار....ومعتقده آدم نباید مثل برگ درخت باشه.گاهی به چپ .گاهی به راست.که حرف و سخنی مثل وزش بادی هست که ؛برگ رو پشت و رو میکنه.چپ و راست میکنه.هپلی هپو میکنه.ولگ دار ولگ دار ....)پس نتیجه گرفتم؛برگها رو جمع خاله زنک می بینه.که هی حرف تو حرف میارن .که اونی که نمیخاد حرف بزنه رو به حرف بیاره.میگن؛هرچقدر سعی کردم نتونستم خودمو نگهه دارم و چیزی نگم!اینم میگه ؛هرچقدر تو چک چک کنی نمی تونی الکی الکی منو بحرف بیاری.

~~~~~

اطاقک چوبی هستیم ،انگار ازاون دور دورا صدای موسیقی میاد.پس از آن غروب رفتن.اولین طلوع من باش ....

هنوز روشنای جمعه اس وآسمان ولایت و ...خط سیری که مشاهده میکنید...

صدای موسیقی میاد؛تو طلوع زندگی باش.من پر از حرف سکوتم.خالیم روبه سقوطم.بی تو آبیِ عشقت...

سالهاست وقت رویت چونان خطی؛دلتنگ و دلگیرمیشم.بغضمون میگره.تاسیان میشم  ....

~~~~

~~~~~

الرحمن آیه 17؛

رب المغربین و رب المشرقین

سوره معارج آیه 40 الی....:

فلا اقسم برب المشرق و المغرب انا لقدرون......

+وقتی خوند ؛وتکون الجبال ....

~~~~

~~~~

اجی به غروب میگه؛مغریب.دم غروب=مغریب سر.

به سر صبح میگه：سیمه سر.یا سیمن سر.سی مِنْ سر. یا سوماسر.