که بی انصاف زبانِ مرا....

 

 هی شهدِ انگورِ شهریوری

که دانه دانه می شمارمت از لمسِ لب و

سُبحانِ سرانگشت و 

این تبِ تمام،

ببین چه طعمی میدهد این خُنکای وِلَرم،...

.

.

.

بیا و ببین مرا

این منِ بازآماده از پرده هایِ ورا....

#شعرو عنوان ؛سیدعلی صالحى

##تصویر شهریورماهِ 94 ؛برنجزار درو شده آقاجان.

قطعا برنجزار انگور نمیآره .القصه پرچین این برنجزار، آذین به چونان انگوری هست:)

##خواستیم بریم قدم بزنیم،گفتن؛حسنی به مکتب نمی رفت...پرسیدم چرا؟گفتن؛پیاده روهای اطراف منزل، همه اش چادر زده است.لابد دوربین هم میخای باخودت ببری؟بعد گنجشکی کلاغی کشکرت می بینی،بعد سربه هوا میشی .بعد حواست میره سمت سوی آسمون و ابرها..یه وقت احساس میکنی زیر پاهات مثال اسفنج نرمه...سرمیجنبونی  و میبینی : اووه.جف پا روی شکم  مسافرِ بیچاره ایستادی :||