ما درسِ سحر در رهِ میخانه نهادیم...

 

 چو لب به خنده گشاید؛

گشاده گردد دل....

#حضرت_مولانا

#خوب... ؛هرچهارتا پنجره- های خانه رابازکردم.هوای خنگ و نویی جریان پیدا کرده است...ازآن  مدل خنکای دلچسبی که خیلی دوست دارم...که توام آوای مرغ عشق( همساده)  همراه عطر بوی برگ های ریخته شده ی پای درختان؛ درفضای منزل می شنوم و می بویم و؛ احوال مان حماسی  شد.و به عبارتی گُر گرفتیم:))

خوب ....قطعا موسیقی  ای که؛دراین فضای مبارک، پخش میشود ؛ بی تاثیر بر احوالات ما نیست.به عبارتی  نود نه درصد  باعث بانیِ گُر گرفتی مان همین نوای تار و سه تار است؛....

#میدونید؟ جای شما سبز؛جمعه خونه آقاجان نون پختیم.که در مرحله ی  خمیرگیری خیلى کمک کردیم.که بابت آن کمک ؛ امروزدستامون درد میکنه/:

یادمه اون وقت هایی که دست و پای آدم به جایی برمی خورد،دو روز بعد درد می گرفت،کبود میشد...والبته هنوز هم...

دبستان رفتن مونم همین طوری بود؛یعنی همه روز اول گریه هاشونو کردن؛که چرا؟از خونه دور شدن و باید توی کلاس بشینن..

دوماه بعد؛هرچقدر سعی کردیم خودمونو به قول مهندس پیش پیش کنیم ،که همه چی اوکی هست و مابخاطر باسواد شدن اینجاییم و دوری از منزل آقاجان و آن همه شلنگ تخته زدن ها و ...طبیعیِ .دیدیم نه ،وجدانن -خودم- خودم  رو گول زننی بیش نیست،تو دل مون گفتیم؛طبیعی کجا بود؟روز اول گرم بودی نفهمیدی ...همینی که هست؛ از فاجعه ناکازاکی هم بدتره...ولیکن؛با تمام وجود زدیم زیر گریه:)

خلاصه اینکه؛جز شرمندگی عرضی نیست،خیلی خیلی ببخشید که ؛شانه ی شما  رو ؛خیس از هوای گریه شدو ....

واینکه ؛سلامت همه آفاق درسلامت شما و عزیزان عزیز تون باشه...❤

#طبق معمول از سپیده دم بیدارم و؛سماء و سپهر نازنین رو تماشاکردم ؛...از ساعت هفت صبح به بعد هم ؛ "درس سحرِ" استاد ناظری رو گوش میکنم:)

#عنوان از حافظ؛ با صدای استاد شهرام ناظری.