بِ مثلِ بابا!

 

 ئی نفر

ئیسه

اونه کشه

دایم؛روز اول باهارِ....

پ.ن؛

ترجمه اش کنم؟خو باشه:)

میگه یه نفر هست.که بغلش.`همیشه `روزاول بهارِ...

همان طور  که مشاهده می کنید،تصویر گل باقلاست. 

وایام،

 ایامِ وزشِ نسیم سُکرآور این گل...

که مدهوش تر مان می نمایدو

ز مستی شدید ؛روی میز ضرب  می گیریم.پشت قابلمه و

 در یخچال و

روی پای بقل دستی مون حتی...؛ضرب می گیریم و

با ریتم میخونیم؛مست منم.خسته منم. عاشق دلبسته منم.

بعد بینی  کیپ شده مان را ز خماری می کشیم بالا.اینجوریولی قیافه مون اینجورِ

لوله لول؛خسته ی خسته.می شی یه نقطه.بله همون نقطه ای که جناب سید علی صالحی فرمودن.که آدمی به نقطه ای می رسد.که دیگر درد نداردو..فلان و بیسار.

یعنی سوال بپرسین،میگیم‌هان؟چی چیشد؟مامان؟مامان میگه؛بسم الله الرحمن الرحیم.کسری از ثانیه میگم؛الهاکم التکاثر‌.حتی زرتم المقابر.کارم داره به گورستان کشیده میشه مادر.دوباره مامان میگه؛بسم الله الرحمن رحیم.منم  تو دلم میگم؛ولفجر.ولفجر.وفلجر. به شب های ده گانه.وبه جفت و تاق.ولیل اذایسر.ولیل اذا یسر.ولیل اذایسر.دیگه پلکهام سنگین میشه.هیچی یادم نمیاد. هیچی ام نمیشنوم.هیچی جز خوابیدن دلم نمیخواد.هیچی.ولی خانم فروغ قشنگ گفته."چه فراموشی  سنگینی.سیبی از شاخه فرو می افتد." رد سیب غلتان رو می گیرم.اگه چهار انگشت، بیشتر غلت میخورد.می افتاد تو قُل قُل چشمه ی سیال طور.یه رطبوبت عجیب غریبی هم داره. که پلک  هام سنگین تر میشه.بینی؟آره مثال شبهای شبنم ریز،که ماه. وسط آسمون گردو تپلِ،کیپ میشه.حتمی باید خودتو بچیپی دور پتو .نگران بالش و پشتنی نباشین.علفهای دور چشمه به قول اجی ناز بالشه.

بله.رد سیب غلتان رو  میگیری،می رسی لب چشمه. لای عطربوی سیب وتی تی و لیمو شیرین ...؛300 و نه سال؟نه نه.هزار و نه سال؟نه نه.چه کاریه؟بیدار شدن؟ والا بخدا.ولیکن در غروب ابدی غوته ور میشی.

 الی ایو حال،فل واقع مراقب بچه ها باشین.حَتل مقدور کنار باغات باقلی پیک نیک راه نندازین.

خدای نکرده بچه ای  بیحال شد،فورا به بیمارستان منتقلش کنید.البته بچه و

پیرو جوان نداره.همین اجی من ،سال قبل یهوحالش بد شدو

خاله جان سریع رسوندتش بیمارستان و

آزمایش ها نشون داد ،

اجی یهویی فاویسمی شده و

چندکیسه خون تزریق کردن و

گفتن؛الحمدالله به موقع رسوندین.زین پس عطر بوی باقلا هم نباید بهش بخوره.خصوصا عطربوی گل باقلا.

داشتم چی می گفتم؟

بله،هرکسی تجربه ی خاص خودش رو میگذرونه و

از صحنه خارج میشه،..

یادمه واسه  گلاب نوشته بودم؛ صحنه پیوسته بجاست...نوشت اونقدر بلند خندیدم،همکارام از اتاق بقلی اومدمن.ببینن!! کی اینجاست؟

بمیری بری جهنم بچه.

نوشتم؛کودکان درونم کلی ذوق زده شدن و

گفتن؛آخ جون.چرا؟چون هرچه برو بچ شر شیطانِ تو جهنمه.

خیلی ممنون از دعات.جدا بهشت جای حوصله سر بری بود واسم.

نوشت ؛تو تبعیدیِ  بهشتی.

نوشتم؛چه تبعید بغرنجی.زندگی میون بچه +ها کسالت بارِ.افسرده میشم.

نوشت ؛تو به روح اعتقاد داری؟

نوشتم؛تو عمه داری؟

نوشت؛چطور؟

نوشتم؛هیچی ،همین جوری یاد عمه نازی ام افتادم.های های نازی عشق بی عاشق من

نوشت؛خدایا منو از دست این نجات بده.

نوشتم؛خدایا منو ببخش و بیامرز.آمین.