کتابی که می خوانی ،نباید به جایِ تو؛بیندیشد.
باید تو را به اندیشیدن وا دارد.
#مونتسکیو
*قدیم ها،هرزمان می خواستیم اندیشه ورزی کنیم،می رفتیم بالای درخت و
هرچقدر دلمون میخواست،اندیشه می نمودیم و
وقتی ام می اومدیم پایین،انقلاب اندیشه ورزی هامون صورت میگرفت/:
حالا این بید مجنون حیاط مون،شاخه بالهاش طوری شده که،هرجور محاسبه کردم،قدرت تحملش اوکیِ.لذا جون میده لای شاخه بالش اندیشه ورزی بنمایی:/
گفتم؛به چوپان بگم،یه نجار بیاره،لای بید یه اطاقک چوبی ،درحد برجک نگهبانی درست کنه/:
متبسم شد.که یعنی باشه.والان تو فکر وزن الوار و
میخ و
لولا و
شیروانی ام.که درخت؟قدرت تحمل چنین وزنی بر وی افزوده بشه رو داره ؟یا یه باد بیاد،
اجماعا ازاون بالا سقوط میکنیم کف باغچه/:
خلاصه اینکه:
.
تُ
یادت نیست.
ولی من خوب بیاد دارم
برای داشتنت
دلی را به دریا زدم
که از آب می ترسید....
#سید علی صالحی