چلچله ی دیوونه !....

 

یِ بادبادکِ گیجم 

اُج که می گیرم

ممکنه کلّه کنم؛

اما اسیر پروازم...

#حسین صفا ؛شاعر و ترانه سرا.

*تصویر  اول؛پنجره پشتیِ.که من خیلی دوسش دارم.وخب؛یه وقتایی می رم رو دلاور،بعد رو طاقچه،بع توک پا می ایستم و

غروب رو تماشا میکنم.همین آبی عشق آسمون رو ،

هر غروبی تصور کنید.هرغروب؟مثلا غروب ارغوانی.غروب طلایی.غروب نارنجی.غروب پرتقالی.غروب گل سُرخی.

گفتم گل سرخ؟یه شعر؟بخونم؟

جنگل!

ای کتاب شعر درختی

با آن حروف سبز مخملی ات بنویس

بر چشم های ابر

بر فراز مزارع متروک :

باران

باران...

.

.

.

حالا بریم ولایت؟ یه تصویر؟از مزرعه و

اردک ها وآن سوتر گاوهای مشغول چرا بگذارم؟

***

****

اردک ها واسه بهرامِ.

بهرام پسر بزرگِ حسن عمو:عاشق مرغ خروس ،اردک وغاز و

اسب الاغ و

گاوِ!

که یک روز مامان همراه پدرجان داشتن بوته گوجه فرنگی و

بادمجون و کدو خیار و

فلفل سبزمیکاشت،بهرام همراه یه جمعه بچه اردک میادو

ازشون میخواد که بزرگ شون کنن!

حالا ۱۵ مهر ب اون ور،یعنی  اردک ها بزرگ شدن و

میشه باهاش؛ فسنجان_سیرقلیه_شیرین خورشت_واویشکا_کباب _درست کرد/:

خلاصه اینکه؛

آقای صفا و

تمامی آلبوم "اسماعیل" و

به لطف خنجر ابراهیم و

ستاره دردانه اش عالی :یعنی برای من مهمِ که ترانه رو همراه ترانه سرا به هزار توی ذهنم برفستم.وخب:برای ایشان آرزومندِ موفقیت و

سرافراری بیش افزونم...که انصافا واژها را مثال یک معمار کار درست تا ثریا مطابق نقشه و

تراز تکلم،می چینن.مثلا گفتن:یه قلب دارم من؛یه ماهیِ قرمز...که با تمام گلو:چسبیده به قلاب!

یا مثلا گفتن:یه کیمیا گر تنهام/که توی رویا هام/از کپه ی هیزم/

درخت می سازم:)

،ومن تو دلم لبخند می زنم:)