<< ابرِ ارغوانی >>

<< ابرِ ارغوانی >>

سلام؛عالی ترین صدای موسیقایی نزد پروردگار محسوب می شود,...*داریوش علیزاده*
<< ابرِ ارغوانی >>

<< ابرِ ارغوانی >>

سلام؛عالی ترین صدای موسیقایی نزد پروردگار محسوب می شود,...*داریوش علیزاده*

ما به لقمان حکمت عطا کردیم...

 


 آدم اگه ندونه واسه همیشه از جایی میره؛احساسش از خدا حافظی هم بدتره...

#ناتور دشت

.

.

.

پ،ن؛

سرویس سر کوچه ،سوارو 

پیاده اش میکنه.صدای بدو بدو آومدنش ،یعنی امروز بهش خوش گذشته !

خودش کلید داره،در حیاط باز میکنه و

پله ها رو ،دوتا یکی میاد بالا و

سلام!

سلااام دادا گیان.خسته نباشی!

ممنون؛

امروز کلی خندیدیم  و

دبیر هنر مون ،خیلییییی باحالِ.

_خب.خدارو شکر:)

اونقدر با بچه ها خوبِ و

قشنگ می خنده!

رفت تو اطاق،که لباس هاش رو عوض کنه و

از همونجا بلند بلند پرسید،

قیافه اش یادت هست؟

-مگه دیدم ؟تا قیافه اش یادم باشه؟

آره!همونی که اول بار بلوز آبی آسمونی پوشیده بود؟

-یادم نیومد؟گفتم:یادم نمیاد/:

ای بابا.همونی که لبخند میزنه؟همونی که مهدیه با بلوز صومه ای دیدیمش؟


-اون؟

آره!

_اون؟

آره دیگه!همون.

-مگه اون!معاون مدرسه نبود ؟

چرا هست! هنر هم درس میده.

رو کرد به سارا و

گفت:خدایی خیلییییی باحالِ!

سارا چهره چرخوند سمتم و

گفت: یادم اومد.همون آقایی که لیوان  چای دستش بودو

بهمون لبخند زد.بعد ازت پرسیدم،می شناسیش؟گفتی،نه.ولی قیافه اش خیلی آشناست و

یادم نمیاد کجا دیدمش!؟

یادته؟

_ خنده ام گرفت!که یعنی آره.یادم اومد.که یهو دادا گفت،

امروز دبیر دینی مون اومد.خیلی جدی و

خشن تو کلاس راه رفت و

خودش رو اینجور معرفی کرد؛ فلانی  ام ،دبیر دینی .

فلان جایی ام.خیلی ام حساسم.گدا نیستم و

پک پولدارم!!

سارا تکرار کرد:پک پولدار!

دادا گفت،آره.برلیانس داره ،فکرمیکنه هواپیما سوارِ*_*


_یه برش دیگه؟از ناتوردشت بخونیم؟


چیز دیگه ای که تحصیلات به آدم میده،البته اگه آدم به اندازه ی کافی تحصیل کنه،اینه که اندازه ی ذهن آدمو نشون میده. نشون میده تا چه حدی  کارایی داره و تا چه حدی نه.بعدِ یه مدت آدم دستش میاد که ذهنش چه جور فکرایی رو می تونه در بر بگیره...

این یه جورایی خیلی خوبه،چون به آدم کمک میکنه فرصتای بزرگی رو برای افکاری که به ذهن آدم نمیاد و در حد آدم نیست،تلف نکنه.

آدم یاد میگیره ذهنش رو اندازه بگیره و

لباس ذهنشو به اندازه بدوزه!


عنوان:سوره لقمان.آیه ۱۲.