دشت ارغوان!

 

آه چه شام تیره ای، از چه سحر نمی شود

دیو سیاه شب چرا جای دگر نمی شود؟

سقف سیاه آسمان سوده شده ز اختران

ماه،چه ماه آهنی،این که قمر نمی شود

وای ز دشت ارغوان،ریخته خون هر جوان

چشم یکی به ماتم اینهمه تر نمی شود

مادر داغدار من،طعنه تهنیت شنو

بهر تو طعن و تسلیت،گر چه پسر نمی شود

کودک بینوای من،گریه مکن برای من

باغ ز گل تهی شده ،بلبل زار را بگو:

از چه ز بانگ زاغها، گوش تو کر نمی شود

ای تو بهار و باغ من،چشم من و چراغ من

بی همگان به سر شود، بی تو به سر نمی شود....

#دشت ارغوان_حمید مصدق