. . . همان سه نقطه ی ساکت!

  

  باشد که  آوازخوانِ  آتش   

ما  را از تاریکی

 به  روشنایی  باز  آورد

برکت و گرمای  رویا  را  به  ما  باز  آورد

باشد که  سرما  بمیرد

گرسنگی بمیرد

نفرت  و نادانی  بمیرد . . .

این  دعای  ماه و

دختران  دریا و

شاعرانِ  آرامِ  دوره ی  همان  سه نقطه ی  ساکت است!

"سید علی صالحی"

پ.ن؛

*زنده باد امید و

امیدواری. . .

**گفتن یه جمله بگو؟تنها چیزی که  به ذهنم رسید ،جمله ای بود که،چند وقت پیش،در "گیل خبر"خوانده بودم.که  بخشى،ازدیالوگ فرهاد،از زبان مامانش"در فیلم "ناگهان درخت"بود...،

گفتم؛

"دو سه تا چیز بگو ،که یادش بیفتی،بگی زندگی ارزش داشته.(بعد مکثی،توام لبخند گفتم)سفر به رشت،دیدن رشت 

و ماندن رشت."

؛)به گمونم تو این اوضاع خیلی بامزه و

امیدوارانه گفتم.مگه نه؟!(؛(ایکن ممنون ماجان)

***مرسی از همراهی  شما  دوستان عزیز.خیلی ممنون که هستین.تا همیشه سلامت  و

شاد باشید .