ازمیانِ هاتویی های اویتامن!

 

                 بارون میباره نرم و ریز...

                           

دادا دیده ،نزدیک  به دوهفته اس،دقیقا مثله همین مادر توی تصویر_  راه می رم.پاشد جاروکشید.گرد گیری کرد.پاگردرو طِی کشید.گلدونارو آب داد و....وقت پهن کردن  رخت ها  زیر لب خواند؛

"ودرد های من/همه از عشق است/از عشق،ازعشق،ازعشق! 

چقدر کار اینجاست!

چقدر آدم خسته میشه !

 میخوام  برم دوش بگیرم!

.

 نکیسا تو سریال" دل  "این شعرو خونده.دادا یادش مونده.

تصویر سمت راست،خورشت آلو قیسیِ،تصویر سمت چپ،کوفته فسنجان رشتیِ.

خورشت اول،پیاز داغ و آلو و قیسی رو تفت میدیدم.برای اینکه شمایل آلوها و قیسی ها له و لبرده نشن،هرنیم ساعت،یک استکان آب مرغ به اش اضافه می کنیم.ولیکن هرنیم ساعت همین جور دولا دولا،هشت دفعه رفتم پای گازو برگشتم.انگار شیطان کوه رفتم و برگشتم.این خورشت،٦،الى٨ ساعت_باشعله ی ملایم_زمان لازم داره که جا بی افته_واما گوفته فسنجان؛گوشت گوساله_پیاز رنده شده_نمک و فلفل و زردچوبه_با دومشت جعفری ساتوری شده، قشنگ ورز دیده میشه،سپس ها کوفته هایی به اندازه گردو -به قول دادا گردالی میشه و_نیم ساعت بعد دم گذاشتن فسنجان،به اش اضافه می کنیم.

کو کو بادکوبه" اس.

معمولا توى جشن ها تدارک دیده میشه.

دستور پختش،متفاوتِ.مثلا اونا سیب زمینی رو نگینی سرخ میکنن،من اما،سیب زمینی رو پُختم،نگینی خُرد کردم.سینه ی مرغ پخته شده و ریش شده رو به   نخودفرنگی  ونمک و فلفل و زعفران و فلفل دلمه ی نگین شده اضافه کردم و،با چهارتاتخم مرغ مخلوط که شدن.کف تابه پهت شدن و

بااندک روغن،یک طرف کوکو پخته شدو

 وقت برگردوندن طرف دیگه اش...

القصه ،سر سفره دادا پرسید،این چیه؟گفتم می دونی  که؟گردنم مثل جوششِ یه چشمه درد میکنه،وانگار چشمه جاری شده باشه،مسیرش به شانه ی سمت راستم خورده .دلش خواسته یه آبشار دردی بوجود بیاره ....

گفت،خوب؟

گفتم همین دیگه.وقتی  نمی تونم درست پای اجاق  ب ایستم،وقت برگردوندن طرف دیگه اش...کوکو شد شیش انداز.