مغریب سران

 غروب می بلعم

هر روز با صرف جوانی

خاصه در بهار

با 

شب نشینی ی 

قورباغه های دهان گشاد

تا

لبریز اشک مهتاب

از شبدر

نه در میدان سبز بی دغدغگی

یا 

بازار روزمرگی ها

درست کنار پرچین همسایه

و جاده های خاکی ی خیال

که

تفکر نیاکان شخم را

بر گرداگرد عرض کاشتن

به بند می کشد

و یا

در امتداد رودی بلند

که صیغل می خورد

بر سنگفرش آن در باور دور

داس مه نو . . .

#داود محبى زاده گشتی